MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 21.02.2013 tarihli hükme yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında 02.11.2010 tarihli ve 2009/64 E.- 2010/632 K. sayılı karar ile hırsızlık suçundan beraatine, mühür bozma suçundan mahkumiyetine dair karar verildiği,katılan vekilinin yüzüne karşı hırsızlık suçundan verilen beraat kararına ilişkin olarak sanık aleyhine temyiz yoluna başvurulmadığı, sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 02.11.2010 tarihli mahkumiyet hükmünün sanık tarafından temyizi üzerine, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.09.2012 tarihli yazısı ile dosyanın Kanun değişikliği nedeniyle iade edildiği, karşılıksız yararlanma suçundan verilen beraat kararının Kanun değişikliği nedeniyle yeniden değerlendirme nedeniyle mahkemesine iade edilemeyeceği ve karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 21.02.2013 tarihli ikinci hükmün hukuken geçersiz olduğu anlaşıldığından, katılan vekilinin konusu olmayan temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanığın hırsızlık ve mühür bozma suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda 02/11/2010 tarihli hırsızlık suçundan sanığın beraatine, mühür bozma suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün katılan vekilinin yüzüne karşı verildiği halde sanık aleyhine temyiz yoluna başvurulmadığı, sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 02/11/2010 tarihli mahkumiyet hükmünün sanık tarafından temyizi üzerine, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/09/2012 tarihli yazısı ile iade edildiği, bu karar sadece karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümle ilgili olup, mühür bozma suçundan kurulan 02/11/2010 tarihli karar hukuki varlığını devam ettirmesine rağmen mühür bozma suçundan kurulan 21/02/2013 tarihli ikinci hükmün yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08/03/2016 gün ve 2015/1121 – 2016/111 sayılı kararı da dikkate alınarak, mühürleme işleminin, katılan kurumun özelleştirme sürecinin tamamlandığı 28.06.2006 tarihinden sonra yapılması nedeniyle, mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden yazılı gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 25/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.