MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ortak gider alacağının tahsili için başlatılan takibe vaki itirazın iptali istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı hakkında apartman ortak giderleri ve asansörün revizyon giderleri olarak toplam 20.225,00 TL masraf yapıldığını, anataşınmazda ½ oranına denk gelecek şekilde bağımsız bölüm malikleri oldukları, davalının payına düşen miktarın tahsili amacıyla takip yapıldığını, davalının asansör yapım ve revizyon masrafları olan 10.500,00 TL"lik kısımdan payına isabet eden miktarı kabul etmediğini, diğer ortak giderlerden kaynaklanan 4.875,00 TL yi kabul ettiğini ileri sürerek itiraz edilen 10.500,00 TL den payına düşen miktar ile işlemiş faiz toplamı olan 6.768,15 TL ye yapılan itirazın iptali ile %40 dan az olmamak üzere icra tazminatına hükmedilmesini istemiş; mahkemece, yapılan yargılama sonucu anataşınmazdaki asansörün hor kullanıldığı, bakımının yapılmadığı, keyfi olarak bodrum kata indirildiği masrafların anılan nedenlerden kaynaklandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kat Mülkiyeti Kanunu"nun 19.maddesi gereğince kat malikleri, anagayrimenkulün, bakımı ve mimari durumu ile güzelliğini ve sağlamlığını titizlikle korumaya mecburdur. Aynı Yasanın 20.maddesine göre de kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçi giderlerine ve bunlar için toplanacak avansa eşit olarak; anagayrimenkulün sigorta primlerine ve bütün ortak yerlerin bakım, koruma, güçlendirme ve onarım giderleri ile yönetici aylığı gibi diğer giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine ve giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında katılmakla yükümlüdür. Kat malikleri ortak yer veya tesisler üzerindeki kullanma hakkından vazgeçmek veya kendi bağımsız bölümünün durumu dolayısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle bu gider ve avans payını ödemekten kaçınamaz.
Yine aynı Yasanın 42.maddesi uyarınca kat malikleri, anagayrimenkulün ortak yerlerinde kendi başlarında bir değişiklik yapamazlar; ortak yerlerin düzgün veya bunları kullanmanın daha rahat ve kolay bir hale konulmasına veya bu yerlerden elde edilecek faydanın çoğaltılmasına yarıyacak bütün yenilik ve ilaveler, kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile verecekleri karar üzerine yapılır. Bu işlerin giderleri, yenilikten faydalananlar tarafından, faydalanma oranına göre ödenir.
Dava, anataşınmazda mevcut asansörün revizyon ve bodrum kata yapılan asansörün masraflarına katılma payından kaynaklanan alacak ve faiz istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi, belgelerin ve özellikle mimari projeye göre anataşınmazda bodrum kat mevcut ise de, bodrum kata asansör ulaştığına dair projede bir ibarenin olmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, öncelikle mahallinde keşif yapılarak proje anataşınmaza uygulanıp, bodrum katta proje gereğince asansör boşluğu olup olmadığı tespit edilmelidir. Asansör boşluğunun projede olmaması halinde, kat maliklerince alınmış bir karar da olmadığına göre bodrum kata yapılan asansör tesis giderlerinden davalının sorumlu tutulamayacağı; asansör boşluğunun projede bulunması halinde ise yukarıda açıklanan Yasa hükümleri gereğince her kat malikinin eksik yapılan asansörün tamamlanmasını isteyebileceğinden, bu tesis masraflarından bütün kat malikleri sorumlu tutulmalıdır. Asansör tesis masrafları dışındaki asansörün yenilenmesi, bakımı, onarımı ve bunun için yapılacak masraflardan KMK"nun 20.maddesi gereğince bütün bağımsız bölüm malikleri sorumlu olup; bağımsız bölümün kullanılmaması, faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığı öne sürülerek bu masraflardan kaçınılamaz. Mahkemece, yukarıda açıklandığı şekilde bir araştırma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.