MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, tehdit , dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın daha önce müşteki...."in işyerinde birlikte çalıştığı,daha sonra suça konu işyerini diğer müşteki..."ın kiraladığı,hırsızlığa konu eşyaların iki ayrı müştekiye ait olduğunu bilerek haksız yere elde bulundurduğu anahtarla işyerine girerek çaldığı eşyaları ... ve ...."e satması biçiminde gerçekleşen eylemde dosya içeriğine göre iki ayrı hırsızlık suçunun oluştuğunun anlaşılması karşısında mahkemenin delilleri kabul ve değerlendirmesinde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık hakkında dolandırıcılık ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a)Sanığın hırsızlığa konu suç eşyalarını ... ve ..."a satması şeklindeki eyleminin dolandırıcılık suçunun unsurlarını oluşturmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
b)02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c)Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 esas ve 2009/13 karar sayılı kararında belirtildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararın esas alınması, manevi zararın bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, somut olayda tehdit suçunun zarar doğurmaya elverişli bir suç olmadığı, kayden sabıkasız olan sanık hakkında CMK’nın 231/6-b bendinde belirtilen “sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken “verilen cezanın seçenek yaptırıma çevrilmesi ve müştekinin zararlarını karşılamaması” biçimindeki yasal ve dosya içeriğine uygun olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.