Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/890 Esas 2021/622 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/890
Karar No: 2021/622
Karar Tarihi: 09.02.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/890 Esas 2021/622 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarihli kararına göre, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 86/1-son maddesinin uygulanması suretiyle sanığa ek savunma hakkı tanınmadığı takdirde, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'na muhalefet edilmiş olunur. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli kararı nedeniyle sanığın hak yoksunluğunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hükmün bu nedenlerden dolayı bozulması kararlaştırılmıştır. Detaylı kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nin 86/1-son maddesi, 53. maddesi iptal edilen bir kanun maddesi olup, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi ve CMK'nin 226. maddesi de kapsam dahilindedir.

1. Ceza Dairesi 2021/890 E. , 2021/622 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 86/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.