2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13775 Karar No: 2020/2277 Karar Tarihi: 11.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13775 Esas 2020/2277 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü doğrudan 3.000 TL adli para cezası verilerek verilmiş ve bu nedenle temyiz yapılamayacağı belirtilmiştir. Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından hüküm verilmiştir. Hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması mümkün görülmemiştir. Kanunlar olarak; 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi olarak belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/13775 E. , 2020/2277 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, II-Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına karar verilmemiş ise de, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin, suçun tamamlanmış olması halinde uygulanacağı, sanıkların üzerine atılı hırsızlık suçunun ise teşebbüs aşamasında kaldığının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında hırsızlık suçu açısından hükmolunan cezadan TCK"nın 168. maddesi uyarınca indirim yapılamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.