Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6375 Esas 2018/1738 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanıklar ... ile ... hakkında yapılan yargılama sonunda verilen mahkûmiyet kararına dair İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 12.12.2013 tarih ve 2013/254 esas, 2013/863 sayılı kararın sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine,
I- Dairemizin 22.06.2016 tarih ve 2015/26861 esas, 2016/13908 sayılı kararıyla;
“1- Tanıklardan ...’ın “Ben polis muhabiriyim, ... Tv de çalışıyorum her iki tarafı da şahsen tanıyorum olay günü olayın meydana geldiği yerde otobüs durağında idim otobüs bekliyordum, o sırada huzur timlerinde bulunan müşteki polis memuru ...’in ...bank’ın duvarına dayanmış vaziyette durduğunu gördüm kendisi ile selamlaştım, o sırada huzurdaki sanıklardan ...’ın geldiğini gördüm, ... ile ... konuşmaya başladılar onlarla benim aramda 5-10 metre bir mesafe vardı, ...’in ağza alınmayacak kelimeler sarf ettiğini duydum, ancak ben ... ile selamlaştığımda onun biraz ilerisinde yine sivil olan diğer polis memurunun durduğunu gördüm ben bunun ismini bilmiyorum, ... küfür etmeye başladıktan sonra yanındaki arkadaşı da ...’a küfür etmeye başladı, ... isimli polis memuru ...’ın yakasına yapıştı, bu şekilde kendisine ağza alınmayacak küfür etti ve ...’ı yere yatırdılar. Bu sırada ... emekli polis memuru olduğunu söylüyordu, 10 sn içerisinde diğer asayiş ekipleri geldiler, sanık ...’ın gözlerine sprey sıktılar ancak resmi ekipler gelmeden ... ...’ın belinden bir silah çıkardı resmi ekipler geldikten sonra da ...’ı kast ederek bize silah çıkardı dedi ... yere yatırıldığı sırada diğer sanık ... gelerek bırakın abimi dediğini duydum, ben ...’ın küfür ettiğini duymadım, ...’ı ve ...’ı arabaya bindirip karakola götürdüler, bilgim bundan ibarettir” şeklindeki beyanı karşısında, bu tanığın beyanı mahkemece kabul edilen oluşta tartışılmayıp, haksız tahrik hükümlerinin değerlendirilmesi sırasında da tutanak mümzilerinin beyanlarının bu tanığın beyanlarına karşı neden üstün tutulduğuna yönelik bir gerekçe de gösterilmeden anlatımlarına itibar edilmeyerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Adli sicil kaydındaki hükümlülüğü nedeniyle koşulları bulunmasına karşın, sanık ...’ın cezasının TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi,” nedenleriyle CMUK’nın 326/son maddesi de gözetilerek bozulmasına karar verilmiştir.
II- İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 12.12.2013 tarih ve 2013/254 esas, 2013/863 sayılı kararında;
“…Dosya üzerinde yapılan incelemede tanık Kadir Özkan"ın beyanına neden itibar edilmediği gerekçede yazılı olduğundan direnme kararı verilmesi cihetine gidilmiş ve yine TCK.nın 58 maddesinin de sanık ... hakkında neden uygulanmadığı gerekçede yazılı olduğundan ve bu gerekçeler yeterli olduğundan eski hükümde direnilmesi cihetine gidilmiştir.” şeklindeki açıklama ve devamında bozma ilamından önceki gerekçenin tekrarlanması suretiyle Dairemizin kararına direnilmiştir.
IV- Karar
Dairemizin önceki kararındaki gerekçeye göre Yerel Mahkemece verilen direnme kararı yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak, 6763 sayılı Yasanın 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 307/3. maddesi hükmüne göre dosyanın YARGITAY CEZA GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE, 14.02.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.