3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4189 Karar No: 2017/1373 Karar Tarihi: 15.02.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/4189 Esas 2017/1373 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ceza kararı temyiz edilmiştir. Mahkemede, mağdur sanıklar ve suçlamalar hakkında bilgi verilmiştir. Temyiz dilekçeleri incelenerek, sanıkların kasten yaralama suçlarından mahkumiyetlerine dair hükümlere yönelen temyiz istemleri reddedilmiştir. Adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Ancak, Kanunların uygulanması konusunda hata yapılmış olduğu ve hükmün düzeltilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 315. maddesi yerine, henüz yürürlükte bulunmayan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 296. maddesi gösterilmiştir. Bu nedenle, kararın düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri incelenerek, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 315. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 296. maddesi hakkında açıklama yapılmamıştır.
3. Ceza Dairesi 2016/4189 E. , 2017/1373 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Dosyadaki temyiz dilekçelerinin içeriklerine göre mağdur sanıklar ... ve ..."ın vaki temyiz istemlerinin haklarındaki mahkumiyet hükümlerine hasredildiği, keza mağdur sanıklar ... ve ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik itirazların mercii Nizip Ağır Ceza Mahkemesince incelenip 19/01/2016 gün ve 2016/23 değişik iş sayılı kararla reddedildiği anlaşılmakla, sanıklar ... ve ..."ın kasten yaralama suçlarından mahkumiyetlerine dair hükümlere yönelen temyiz istemlerinin reddine dair 11/01/2016 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde: Sanıklar hakkında doğrudan takdir ve tayin olunan 2700"er TL adli para cezalarının, karar tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin nitelikte olduğundan, sanıkların temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmememekte ise de, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 315. maddesi yerine, henüz yürürlükte bulunmayan 5271 sayılı CMK"nin 296. maddesine göre temyiz isteminin reddine karar verilerek uygulama maddesinin yanlış gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesine muhalefet edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, ek kararın hüküm fıkrasındaki birinci paragrafındaki "CMK"nin 296. maddesi" ibaresinin çıkarılarak yerine, "5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 315. maddesi" ibaresinin eklenmesi suretiyle usul ve yasaya uygun ek kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.