Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6390 Esas 2021/1822 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6390
Karar No: 2021/1822
Karar Tarihi: 24.02.2021

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6390 Esas 2021/1822 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, özel belgede sahtecilik suçundan sanık olan kişiye 06.04.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verdi. Ancak sanık müdafisi, görevinden çekildiği bildirimini yapmasına rağmen bu dilekçe sanığa tebliğ edilmedi. Bu nedenle mahkeme, açıklanan kararın usulüne uygun olmadığına karar verdi ve sanığın deneme süresi içerisinde suç işlediği gerekçesiyle kararın geri bırakılması hükümleri sanık yönünden uygulanmadı. Karar, sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz talepleri üzerine bozuldu.
Kanun maddeleri:
- Avukatlık Kanunu'nun 41. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2020/6390 E. , 2021/1822 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafi Av. ....’ın 02.01.2008 tarihli dilekçesi ile sanık müdafiliği görevinden çekildiğini bildirmesine karşın, bu dilekçenin sanığa tebliğ edilmediği, sanığın dosyada kendisini savunan müdafi bulunmadığına dair bilgisinin olmadığı ve istifa dilekçesi tebliğ edilmediği için müdafınin sorumluluğunun Avukatlık Kanununun 41. maddesi gereğince devam etmesi sebebiyle, 06.04.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, sanık müdafi yerine sanık ...’e yapılan 19.07.2010 tarihli tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığı için anılan kararın usulünce kesinleşmediği, bu sebeple sanığın deneme süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle mahkemenin 06.04.2010 günlü hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararının adı geçen sanık yönünden açıklanamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nin 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.