MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce bozmaya uyularak davanın reddine dair verilen 27/03/2019 tarih ve 2019/230 E. - 2019/492 K. Sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı firmanın dalgıç pompa ve su motorları imalatında faaliyet gösterdiğini, ürünlerinde davacı adına tescilli “VANSAN Water technologies” markasını kullandığını, lazer teknolojisi kullanılmak suretiyle markanın işlenmesini sağlayacak makinenin imal edilmesi için davalıya sipariş verdiğini, fatura bedelinin ödenmesinde anlaşmazlığa düştüklerinden davalının ürettiği makineyi üçüncü kişiye sattığını, davacının ürünlerinde kullandığı tescilli markaya ait logoyu içeren etiketin, davalı firmanın ürettiği lazer etiketleme makinesi tanıtımı için çekilen video ve fotograf paylaşım sitelerinde kullandığını, bu durumun haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek davalı firmanın haksız rekabet teşkil eden reklam filmini tüm yayın organlarında yayınlamaktan men edilmesini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 556 sayılı KHK"nın 66. maddesi uyarınca marka hakkına tecavüz edenin markayı kullanmak yoluyla elde ettiği kazanca göre 10.000,00 TL maddi ve 50.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, iddiaya konu videonun davalının ürettiği ürünün tanıtımı için hazırlamış olduğu ve faydalı model tescil isteminden sonra internete yüklendiğini, bu kayıtta yer alan görüntülerde davacı firma ile yapılan anlaşmanın bir parçası olarak etiketleme denemesi için gönderilen parçanın kullanıldığını, davacının sipariş ettiği sistemin çalışma şeklini gösterir deneme çekimi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulü ile davalının eylemlerinin, davacının marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tespitiyle men’ine, 3.966,92 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine dair verilen kararın davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davanın haksız rekabetin tespiti ve buna dayalı maddi-manevi tazminat istemine ilişkin olduğu, her üç talep bakımından ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmış, esastan yeniden hüküm kurulmuştur.
Bu kararın davalı yan vekilince temyizi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince kurulan karar Dairemizin 19.11.2018 tarihli ilamıyla davalı yararına bozulmuş; Ankara Bölge Adliye Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada tüm dosya kapsamına göre, davalı eyleminin haksız rekabet oluşturmadığı gerekçesiyle davacının tüm talepleri bakımından davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 15/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.