MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kiralananın tahliyesi
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kesinleşen icra takibi nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece; ödeme emrinde ödeme süresinin 30 gün yerine 10 gün olarak bildirildiğinden davanın reddine karar verilmiş, karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kira alacağının tahsili ve kiralananın tahliyesi istemli İİK"nun 269 vd. maddeleri gereğince yapılan icra takibinde, borçluya gönderilen ödeme emrinin Türk Borçlar Kanunu"nun 315/2 ve 362/2 inci maddelerinde yazılı, kira sözleşmesinin türüne göre 10 , 30 veya 60 gün içerisinde takibe konu kira parasının ödenmesi gerektiği ve kanuni müddet geçtikten sonra icra mahkemesinden borçlunun kiralanan yerden tahliyesinin istenebileceği ihtarını ihtiva etmesi gerekir. Ayrıca borca itiraz edilmesi halinde, İİK"nun 269/b maddesi gereğince icra mahkemesinden itirazın kaldırılması yanında kiralananın tahliyesi de talep edilecekse, TBK"nun 315/2 veya 362/2 maddeleri gereğince verilen ödeme süresinin beklenilmesi bundan sonra davanın açılması gerekir. Ödeme için kanunda öngörülen süre sona ermeden kiralananın tahliyesi talep edilemez. Türk Borçlar Kanununun 315/2 maddesi hükmü uyarınca “ kiracıya verilecek süre en az on gün, konut ve çatılı işyeri kiralarında ise en az otuz gündür. Bu süre, kiracıya yazılı bildirimin yapıldığı tarihi izleyen günden itibaren işlemeye başlar.
Davacılar ile davalı arasında inşaat malzemeleri satış yeri olarak kullanılmak üzere 05.12.2014 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi imzalandığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesi bütünüyle incelendiğinde kiralananın TBK Genel Hükümlere tabi olduğu açıkca anlaşılmaktadır. TBK 315 gereğince genel hükümlere tabi kiralananın tahliyesi için gönderilen Örnek 13 ödeme emrinde 10 günlük süre verilmesi yasaya uygun olup takibin açılması ve davanın yürütülmesinde bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Açıklanan nedenle işin esası hakkında karar vermek gerekirken yazılı gerekçe ile red kararı verilmiş olması doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 24/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.