Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37106 Esas 2017/784 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/37106
Karar No: 2017/784
Karar Tarihi: 25.01.2017

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/37106 Esas 2017/784 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararını incelerken, kararda bazı eksiklikler olduğunu tespit etmiştir. İlk olarak, sanığın suçu işleyip işlemediğinin belirlenmesi için gerekli kamera görüntüleri yeterince incelenmemiştir. İkinci olarak, hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı yeni kanun maddeleri dikkate alınmadan, sanığın hukuki durumu kesinleştirilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın durumu daha detaylı bir incelemenin ardından yeniden değerlendirilecektir. Mahkeme kararında yer alan kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (bazı bölümlerinin iptali)
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi (yargılama giderlerinin tahsili)
- Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi (yargılama giderleri için terkin edilebilecek tutar)
- Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi (hırsızlık suçu ve uzlaştırma)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi)

2. Ceza Dairesi 2014/37106 E. , 2017/784 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın aşamalarda alınan ifadesinde atılı suçlamayı kabul etmemesi ve çalınan eşyanın ele geçmemesi karşısında, işyerine ait kamera görüntülerinin gerektiğinde büyütme ve netleştirme teknikleri de kullanılmak suretiyle değerlendirilerek, görüntülerdeki kişinin sanık olup olmadığına ilişkin Emniyet veya Jandarma Genel Müdürlüğü"ne bağlı kriminal laboratuvarından rapor alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Yapılacak araştırma sonucu sanığın eyleminin sabit olduğunun belirlenmesi halinde 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.