Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/252 Esas 2017/779 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/252
Karar No: 2017/779
Karar Tarihi: 25.01.2017

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/252 Esas 2017/779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından karşılıksız yararlanma suçuyla ilgili olarak bir sanık hakkında verilen beraat kararı, Yüksek Ceza Genel Kurulu'nun gönderme kararı sonrasında incelemeye alınmıştır. Mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilse de, yapılan incelemede eylemli uyma sonucu verilmiş bir karar olduğu belirlenmiş ve esastan inceleme yapılarak sanık beraat etmiştir. Bu karar, bozmayı gerektirmiştir ve sanık hakkında ceza verilmesi yer olmadığına karar verilmiştir. Kanunlar olarak, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası, 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2017/252 E. , 2017/779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 22.04.2015 gün ve 3645-8775 sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 14.12.2016 gün ve 812-1330 sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, bozma doğrultusunda araştırma yapılmak suretiyle verilen kararın direnme kararı olmayıp, eylemli uyma sonucu verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan inceleme de;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 25.01.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.