Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/515 Esas 2019/11715 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/515
Karar No: 2019/11715
Karar Tarihi: 09.12.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/515 Esas 2019/11715 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2018/515 E.  ,  2019/11715 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki rücu nedeni ile tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, müvekkili şirkete kasko sigortalı araca, davalıların malik ve sürücüsü oldukları aracın tam kusurlu çarpması sonucu pert total olduğunu belirterek, sigortalısına ödediği tazminattan, davalı aracının trafik ve ihtiyari mali sorumluluk sigortasından tahsil edilen 26.000.00 TL’nın mahsubu ile kalan 39.500.00 TL’nın, ticari faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı şirket yetkilisi ve davalı ..., kusura ve tazminat miktarına itiraz ederek, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemenin, davanın kısmen kabulüne ilişkin kararı, dairemizin 13.04.2016 tarihli 2016/2023 Esas 2016/4692 Karar sayılı ilamı ile "... İstanbul Teknik Üniversitesinden uzman bilirkişi kurulundan dosyalardaki raporlar, beyanlar tartışılmak suretiyle gerekçeli ve ayrıntılı rapor alınmak suretiyle karar verilmesi gerektiği" gerekçesi ile bozulmuş, bozmadan sonra davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve bozmaya uygun olarak karar verilmiş bulunmasına göre; davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Dava; trafik kazasından doğan maddi tazminat istemine ilişkindir.
    Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT"nin 3/2. maddesi gereği, davaya konu edilen maddi tazminattan davacıya karşı müteselsilen sorumlu olan her iki davalı bakımından red sebebinin aynı olduğu gözetilerek, anılan tarife hükümleri gereği tek vekalet ücretine hükmolunması gerekirken, davalılar lehine ayrı ayrı vekalet ücretine hükmolunması doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1)nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, 4. ve 5. bentlerinin hükümden çıkartılarak yerine yeni bent olarak "karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT uyarınca hesaplanan 4.695,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine" ibaresinin yazılmasına bentlerin yeniden teselsül ettirilmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 09/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.