Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18856 Esas 2017/1362 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18856
Karar No: 2017/1362
Karar Tarihi: 15.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18856 Esas 2017/1362 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiş ancak hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Sanık müdafii ve katılan vekili, bu karara itiraz etmiştir. İtirazlar reddedilmiş, ancak Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma istemiş ve Karaman Ağır Ceza Mahkemesi'nin kararı bozulmuştur. Kararda, itiraz yapılması gereken konuların sadece CMK madde 231'inin koşulları olmadığı, ayrıca maddi olay ve hukuki yönden de değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun Maddeleri: 5237 TCK Madde 86/2, 86/3-a, 29/1, 62/1, 52/2; ve 5271 CMK Madde 231/5, 309.

3. Ceza Dairesi 2016/18856 E. , 2017/1362 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 29/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 740,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/10/2015 tarihli ve 2015/482 esas, 2015/1236 sayılı kararına yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin itirazlarının reddine ilişkin Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 05/11/2015 tarihli ve 2015/758 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 07.12.2016 tarih ve 2016/11945 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 19.12.2016 tarih ve 2016/398383 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarihli ve 2012/10-534 esas, 2013/15 sayılı kararı uyarınca, itiraz merciinin yapacağı incelemeyi sadece 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin 6. fıkrasında yer alan suça ve sanığa ilişkin objektif (nesnel) uygulama koşullarının var olup olmadığı ile sınırlı olarak değil, hem maddi olay hem de hukuki yönden yapması gerektiği yönündeki açıklama nazara alınarak, sanık müdafiinin esasa, katılan vekilinin ise vekalet ücretine yönelik itirazlarının ayrı ayrı değerlendirilmesi gerekirken, sadece 5271 sayılı Kanunun 231. maddesinin koşulları incelenerek itirazın reddine karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 05/11/2015 tarihli ve 2015/758 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA; müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 15.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.