... Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25.11.2008 gün ve 2007/54 Esas, 2008/373 Karar sayılı hükmün sanık ... (Şahin)"in temyizi üzerine, Dairemizin 11.12.2013 gün ve 2011/14354 Esas, 2013/25029 Karar sayılı bozma kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.03.2016 gün ve KD-2-2014/363096 sayılı yazısı ile itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine dosya 09/03/2016 tarihinde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.03.2016 gün ve 2-2014/363096 sayılı yazılarında özetle;
Adı geçen Mahkeme"nin 25/11/2008 gün ve 2007/54 Esas – 2008/373 Karar sayılı kararında, sanık ... (Şahin) hakkında 765 sayılı TCK"nın 493/1 ve 59/2.maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanık ... bu kararı 13/03/2009 tarihli dilekçesi ile temyiz etmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 06/06/2011 tarih ve 2011/176341 sayılı tebliğnamesi ile adı geçen sanık için kurulan hükmün bozulmasını talep etmiştir.
Temyiz incelemesini yapan Yüksek 6. Ceza Dairesi 11/12/2013 gün ve 2011/14354 Esas - 2013/25029 Karar sayılı ilamında, diğer sanık ... hakkında bozma kararı vermiş; temyiz istemi bulunan sanık ... (Şahin)"in adını ilamın başlık kısmına ve son bölümüne yazdığı halde, içeriğinde adı geçen sanık yönünden bir karar vermemiştir.
Mahalli mahkeme bozmaya uyma kararı vermiş ve yeniden yaptığı yargılama sonucunda her iki sanık için de beraat hükmü kurmuştur.
O yer Cumhuriyet savcısı 09/06/2014 tarihli dilekçesinde, sanık ... hakkında bozma kararı olmadığı, ilk hükmün kesinleştiği, buna rağmen adı geçen sanık için beraat hükmü kurulduğu gerekçesi ile hükmü temyiz etmiştir.
Sanık ... hakkında verilen ve hukuki değerden yoksun olduğu düşünülen ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22/05/2014 gün ve 2014/10 Esas – 2014/163 Karar sayılı kararının kaldırılması ve sanık ... tarafından temyiz edilen, ancak Yüksek Dairenizin inceleme yapmadığı aynı Mahkeme"nin 25/11/2008 gün ve 2007/54 Esas – 2008/373 Karar sayılı kararı hakkında temyiz incelemesi yapılarak karar verilmesi talep edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı usul ve yasaya uygun olduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının kabulüne karar verilmiştir.
Yukarıda izah olunduğu üzere;
1) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜNE,
2) Sanık ... (Şahin) hakkında verilen ve hukuki değerden yoksun olan Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22/05/2014 gün ve 2014/10 Esas – 2014/163 Karar sayılı Beraat kararının KALDIRILMASINA,
3) Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında 25/11/2008 gün ve 2007/54 Esas – 2008/373 Karar sayılı hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığa yüklenen ve 765 sayılı TCK"nın 493/1, maddesinde belirtilen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/3, 104/2. maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 119/1-c, 151/1, 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinin, ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından; 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık lehine olması ve aynı yasanın 66/1-e, 66/2, 67/4.maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 17.12.2003 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,

-3- Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 21.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.