Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6536 Esas 2019/2485 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, delillerin yeterince incelenmediğine, bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığına, maktülün güvenli sürüş yeteneğine sahip olmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki otomobille, yerleşim yeri içindeki, iki yönlü, 6.6 metre genişliğindeki, asfalt kaplama, düz, kuru, yol şerit çizgisinin bulunmadığı, virajlı ve aydınlatmasız yolda, aşırı alkollü vaziyette seyir halindeyken, yolun sağa doğru virajlandığı mevkide karşı yönden gelen araçların kullandığı şeride girerek maktülün idaresindeki araca sol ön kısmından çarpması neticesinde ölümüne asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği ve mahkemece de bu şekilde gerçekleştiği kabul edilen olayda; sanığın bilinçli taksir hükümlerince sorumluluk doğuran ihlalinin yalnızca alkollü araç kullanmak eylemi olduğu anlaşılarak, bilinçli taksir düzeyinde sorumluluğa neden olabilecek başka bir ihlali bulunmayan sanık hakkında, TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca temel cezanın 1/3 oranı yerine, 1/2 oranında artırılarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.