MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 12/09/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 02/06/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedenine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait küçükbaş hayvanlara kaçak oldukları iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerine atılı suçtan beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların kendisine iadesine karar verildiğini belirterek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalılardan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu ve tazminatla sorumlu olmadıklarını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
01/06/2005 günü yürürlüğe giren 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 7. bölümünde "" .. "" konusu düzenlenmiştir. Kanun"un 141. maddesinde, suç soruşturması ve kovuşturması sırasında eşyasına veya diğer mal varlığı değerlerine, koşulları oluşmadığı halde elkonulan veya korunması için gerekli tedbirler alınmayan ya da eşyası veya diğer mal varlığı değerleri amaç dışı kullanılan veya zamanında geri verilmeyen kişilerin, maddi ve manevi her türlü zararlarını, devletten isteyebileceği öngörülmüş; aynı Kanun"un 142/2. maddesinde "" .. "" biçimindeki düzenlemeye yer verilmiştir. Ancak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 6/1. maddesinde de Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 141 ile 144. maddelerinde yer alan düzenlemelerin 01/06/2005 gününden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı belirtilmiştir.
Dosya kapsamından, davacıya ait koyunlara kaçak oldukları şüphesi ile 30/01/2012 tarihinde el konulduğu anlaşılmaktadır. Yerel mahkemece, el koyma işleminin 01/06/2005 gününden sonra gerçekleştirildiği ve uyuşmazlığın Ağır Ceza Mahkemesinde çözümlenmesi gerektiği gözetilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddedilmesi gerekirken, davanın esastan incelenerek karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına 18/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.