Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/15998 Esas 2016/5142 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğeri aleyhine 01/08/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 22/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının davalı ..."a yönelik temyiz itirazlarının tümü, diğer davalı ..."a yönelik ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının davalı ..."a yönelik diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların kendisini kaçırdığını ve davalı ... ile ileride yuva kuracağı düşüncesiyle gayri resmi olarak evlendiğini, fakat davalı tarafından resmi nikah yapılmasına yanaşılmadığını belirterek; maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davacının kaçırılmadığını, kendi rızasıyla geldiğini henüz evlenme yaşını doldurmadığından resmi nikah kıyılamadığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, tarafların yaklaşık üç yıl fiilen evli olarak yaşadıkları, bu sırada davacının reşit olduğu ve evlenmesine engel bir halin bulunmadığı, kendi rızası ile evli olarak yaşaması karşısında hiç kimsenin resmen evlenmeye zorlanamayacağı gerekçesiyle istemin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre; davalı ..."ın o tarihte reşit olmayan davacı ile rızası dahilinde gayriresmi olarak evlendiği ve birliktelik yaşadığı sabittir. Evlilik rızası ile gerçekleşmiş olsa bile, yaşının küçük olması nedeniyle, bu eylemin davacının kişilik haklarına saldırı oluşturacağı benimsenmeli ve davacı yararına uygun bir miktar manevi tazminat takdir edilmelidir. Yerel mahkemece, açıklanan yönler gözetilmeyerek, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle davacının manevi tazminat isteminin davalı ... yönünden de tümden reddedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA; davacının davalı ..."a yönelik temyiz itirazlarının tümü, davalı ..."a yönelik diğer temyiz itirazlarının ise ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.