MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 15/09/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan davalının temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Davacının temyizi yönünden;
Karar, taraflarca temyiz edilmiştir. Bunlardan davacı mahkeme kararını 17/08/2015 tarihli temyiz dilekçesiyle temyiz etmiş ancak yasa gereği tahsil edilmesi gereken başvuru harcını yatırmamıştır. Bunun üzerine mahkemece, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun değişik 434. maddesinin üçüncü fıkrası hükmüne göre temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin ödenmediği gerekçesiyle verilen yedi günlük kesin süre içinde eksikliğin giderilmesi aksi halde temyizden vazgeçilmiş sayılacağı hususu davacıya 20/11/2015 günü tebliğ edilen ihtaratla bildirilmiştir. Ancak temyiz başvuru harcı verilen sürede yatırılmamıştır. Şu halde davacının temyiz istemi reddedilmelidir.
2- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının temyizi yönünden aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
3- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koyma nedenine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, hüküm, davalı hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerine atılı suçtan beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların kendisine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalıdan tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusuru bulunmadığını, yedieminin malları iade etmediğini savunarak davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu olayda; davacıya ait adet küçükbaş hayvanlara kaçak oldukları iddiası ile 14/02/2000 tarihinde kolluk güçlerince el konulmuş ve yediemin olarak dava dışı şahsa teslim edilmiş, .. karar sayılı dosyasında ise sanık olan davacının beraatine ve el konulan hayvanların iadesine karar verilmiştir. Ceza dosyası kapsamından, davaya konu koyunlar üzerinde keşif yapıldığı ve veteriner bilirkişi tarafından hayvanların gebe olduğuna dair bir açıklama yapılmadığı anlaşılmaktadır. Buna rağmen mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda el konulan koyunların hepsi de gebe kabul edilerek bunların doğum yapacağı varsayımından hareketle bu sayı kadar da kuzu bedeli davacı zararı olarak hesaplanmış ve mahkemece davalıdan tazminine karar verilmiştir. Davaya konu hayvanlara el koyma ve keşif tarihi gözetildiğinde gebe oldukları takdirde bunun bilirkişi tarafından rahatlıkla gözlenebileceği de düşünüldüğünde, keşif zaptında yer alan bilirkişi tespitlerinde yer almadığı halde koyunların gebe olarak kabulü varsayımından hareketle hesap yapılması doğru olmamıştır.
Şu halde; mahkemece, hayvanların el koyma tarihindeki cins, yaş ve durumları esas alınarak tazminat hesabı yapılması gerekirken dosya kapsamına uymayan rapora göre karar verilmesi usul ve yasaya uygun düşmemiş ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin reddine, (3) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine 18/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.