Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü kolluk kuvvetleri tarafından saat 13:00 sıralarında ...’e 4 şahsın geleceği, içlerinden birkaçının yanlarında getireceği eserleri diğerlerine satmaya çalışacakları ihbarının alınması üzerine adı geçen otele giden kolluk kuvvetlerinin, sanık ... ile temyiz dışı sanıklar ..., ... ve ...’nın poşetten çıkartılan eserleri birbirlerine gösterdiklerinin görüldüğü, bir süre sonra otelden çıkmaya çalışan sanıkların durduruldukları, sanık ...’in elinde bulunan poşet açılarak içerisindeki 8 parça kültür varlığının tespit edildiği, dosya kapsamında mevcut 02/02/2015 havale tarihli bilirkişi raporunda, dava konusu kültür varlıklarının 2863 sayılı Kanun kapsamında kaldıklarının tespit edildiği, sanık ...’in aşamalardaki savunmalarında, sanıklardan ...’yü tanıdığını, diğer sanıkları tanımadığını, sanık ...’nün yanına gelip oturduğunu, sohbet ettiklerini, bu esnada herhangi bir tarihi eser görmediğini beyan ettiği, diğer sanıkların da savunmalarında, sanık ...’in “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçunu işlediğine dair ifadelerinin bulunmadığı, kültür varlığı ticaretine aykırılık suçunun oluşması için, bildirimi yapılmamış kültür varlıklarının ticaret kastıyla “satışa arz edilmesi”, “satılması”, “verilmesi”, “satın alınması” ve “kabul edilmesi” eylemlerinden hiçbirinin somut olayda sanık ... yönünden gerçekleşmediği, bu kapsamda sanığın atılı suçu işlemediği değerlendirilerek beraatine dair hüküm tesis edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1- İddianamede her ne kadar sevk maddesi olarak 2863 sayılı Kanunun 70. maddesi gösterilmiş ise de, iddianame içeriğinde sanığın kültür varlığı alım – satımı yapacağından bahsedilerek sanık hakkında “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçundan cezalandırılmasının talep edildiği ve mahkemece hükmün gerekçe kısmında eserlerin ticaretinin yapılmaya çalışıldığının kabul edilmesine karşın Kanunun 67/2. maddesi yerine 70. madde uyarınca hüküm kurulması,
2- Sanık hakkında tayin edilen 5 gün adli para cezasının TCK’nın 52/2. maddesi gereğince paraya çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.