Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/11431 Esas 2017/11574 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan maddi tazminat, nafakalar ve vekalet ücreti yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise; kusur belirlemesi, yararına hükmolunan tedbir nafakası ve maddi taminat miktarları, manevi tazminat ile yoksulluk nafakasının reddi ve ortak çocuk yararına hükmolunan nafakaların miktarları yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 24.10.2017 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı ... vekili Av. ... ile karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Taraflar arasında görülen karşılıklı boşanma davalarının sonucunda mahkemece, erkeğin alkol kullandığı ve evin kilidini değiştirdiği, davalı - karşı davacı kadının ise birlik görevlerini aksattığı, böylelikle boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin, kadına nazaran daha ziyade kusurlu olduğu gerekçe gösterilerek, her iki davanın kabulüyle, tarafların Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi uyarınca boşanmalarına karar verilmiştir.
Türk Medeni Kanununun 166/1-2. maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Dinlenen her iki tarafında tanıklarının sözleri, maddi hadiselere istinat etmediği gibi soyut ve genel nitelikte olup, boşanma sebebinin varlığı için yeterli değildir. Bu durumda her iki tarafında davasının reddi gerekirken, yetersiz gerekçe ile kabulü ile boşanmaya karar verilmesi doğru bulunmamıştır. Ne var ki, her iki boşanma hükmü de temyiz edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere, tarafların boşanmayı gerektiren kusurları bulunmamaktadır. Boşanma sonucu maddi tazminata hükmedilebilmesi için, tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise, kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerekir (TMK m. 174/1-2). Durum böyleyken davacı-karşı davalı erkeğin, kadına nazaran daha ziyade kusurlu olduğunun kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarakta davalı-karşı davacı kadın lehine maddi tazminata (TMK m. 174/1) hükmedilmesi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1.480,00 TL. vekalet ücretinin..."dan alınıp ..."a verilmesine, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden..."ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ..."a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 24.10.2017 (Salı)