4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/3753 Esas 2018/105 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3753
Karar No: 2018/105

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/3753 Esas 2018/105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hüküm verildi. Sanığın temyiz itirazları sonucunda, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesinin yasaya aykırı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, suçtan doğrudan zarar görmeyenlerin davaya katılan olarak kabul edilip vekalet ücretine hükmedilmesi yasaya aykırı bulunmuştur. Kararda, TCK.nun 53/1...3. madde ve fıkralarının tatbikine, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesi hususunun çıkarılmasına ve vekalet ücretine hükmedilmesi kısmının çıkartılmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Yasa
- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi
- 5320 sayılı Yasa
- 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi
- 5739 sayılı Yasa
- 5275 sayılı Yasa
- 6545 sayılı Yasa.

7. Ceza Dairesi 2016/3753 E. , 2018/105 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
3- Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan ..."nin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanıklar ... ve ... müdafii ve sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1- Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1...3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2- Hükmün ...4. fıkrasındaki "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtaratına," ibaresinin hükümden çıkartılması,
3- Hüküm fıkrasından ... lehine vekalet ücretine hükmolunmasına ilişkin kısmın çıkartılması ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/01/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.