Esas No: 2021/10684
Karar No: 2022/4594
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/10684 Esas 2022/4594 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum oldu ve hakaret suçundan da ceza aldı. Ancak, adli para cezasına çevrilen hakaret suçundaki ceza temyiz edilemez nitelikte olduğundan, sanık müdafisinin bu ceza hakkındaki temyiz talebi reddedildi. Kararda, suçların mahkeme sürecinde eksiksiz şekilde ele alındığı ve kanuni sınırlar içerisinde cezaların tayin edildiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL'ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, buna göre sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan verilen 1.500 TL adli para cezasının miktarı itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafisinin söz konusu hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
