MAHKEMESİ :İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8.Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :İstanbul Anadolu 25. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; İstanbul Anadolu 25. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 01.11.2016 gün ve 2013/168-2016/362 sayılı karara karşı davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi"ne istinaf başvurusu üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi"nce verilen 08.06.2017 gün ve 2017/295-2017/387 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, dosyadaki kağıtlar okundu gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili; davalı şirket nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı bulunan, davalı ...’in kullandığı aracın, karşıdan karşıya geçmekte olan müvekkillerinin ortak murisi ...’e çarpması neticesinde 03/09/2009 tarihinde meydana gelen trafik kazasında, ...’ün vefat ettiğini, müvekkillerinin murislerinin desteğinden yoksun kaldığını ve manevi acılar çektiklerini beyanla fazlaya dair haklarını saklı tutarak, şimdilik her bir davacı için 5.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan müştereken ve müteselsilen, her bir davacı için 50.000,00 TL olmak üzere toplamda 150.000 TL"lik manevi tazminatın davalı ...’den tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili; müvekkili şirket tarafından yapılan ödeme ile davacıların alacağının kalmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ...; kazanın meydana gelmesinde kusuru olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İstanbul Anadolu 25. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 01.11.2016 gün ve 2013/168-2016/362 sayılı ilamında toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre,davanın kısmen kabulüne, davacı ... için 7.730,77 TL. ve davacı ... için 5.611,35 TL. olmak üzere toplam 13.342,12 TL. maddi tazminatın, davalı ... şirketinin sorumluluğu poliçe limitleri ile sınırlı olmak kaydıyla, davalı ... bakımından 03/09/2009 tarihinden itibaren, davalı ... bakımından 29/04/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, davacı ... için 15.000,00 TL., davacı ... için 15.000,00 TL. ve davacı ... için 10.000,00 TL. olmak üzere toplam 40.000,00 TL. manevi tazminatın davalı ..."den alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’nce; usul ve esas yönünden hukuka uygun mahkeme kararına yönelik başvuruların esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından süresi içerisinde manevi tazminatla sınırlı olarak temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530 TL"dir.
Davacılardan her biri için ayrı ayrı 50.000’er TL için ayrı ayrı 60.000,00’er TL manevi tazminat talep edilmiş,davacı ... için 15.000,00 TL., davacı ... için 15.000,00 TL. ve davacı ... için 10.000,00 TL. manevi tazminata hükmedilmiştir. Yerel mahkemenin kararına karşı manevi tazminatla sınırlı olarak başvuran davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedilmiştir. Davacılar vekili hükmü manevi tazminatla sınırlı olarak temyiz etmiştir.
Temyize konu edilen karar ihtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından ayrı ayrı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin manevi tazminat hükümlerinin her bir davacı yönünden ayrı ayrı kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin manevi tazminat hükümlerinin her bir davacı yönünden ayrı ayrı kesin olması nedeni ile REDDİNE, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 09.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.