Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/6391 Esas 2020/857 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6391
Karar No: 2020/857
Karar Tarihi: 15.01.2020

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/6391 Esas 2020/857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/6391 E. ve 2020/857 K. sayılı kararda, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçu işlediği ve bu eylemin silahtan sayılan tornavida ile gerçekleştirildiği kabul edilerek mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. TCK'nın 265/4. maddesi uyarınca artırım yapılmış ancak hükümde bu maddenin yanılgı ile 265/3. maddesi olarak gösterildiği ifade edilmiştir. Sanığın savunmalarının temyiz denetimi için yeterli olduğu, eylemin kanunda öngörülen suç tipine uyduğu ve hak yoksunluklarına hükmedilmemesine rağmen infaz evresinde TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörülen şekilde uygulanabileceği sonucuna varılarak temyiz talebinin reddedildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 265/4. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi (1-3. fıkraları)

18. Ceza Dairesi 2019/6391 E. , 2020/857 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, görevi yaptırmamak için direnme eyleminin silahtan sayılan tornavida ile gerçekleştirildiği kabul edilerek, TCK"nın 265/4. maddesi uyarınca artırım yapılırken uygulanan kanun maddesi, aynı Kanunun 265/3. maddesi olarak gösterilmiş ise de, bu maddi yanılgının yerinde düzeltilebileceği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ..."nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 15/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.