Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/539 Esas 2021/1543 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/539
Karar No: 2021/1543

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/539 Esas 2021/1543 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kadın, davalı erkekle olan evliliğinin boşanma ile sonuçlanması için mahkemeye başvurmuştur. Hükümde, davacı kadının bazı temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak maddi ve manevi tazminat miktarının yetersiz olduğu ve hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin dikkate alınması gerektiği belirtilerek, hükmün bu yönde bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddeleri uyarınca daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminatın takdiri gerektiği vurgulanmıştır. Karar düzeltme yolunun açık olduğu belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi), Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (tazminatın belirlenmesi).

2. Hukuk Dairesi 2021/539 E. , 2021/1543 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, davalı erkeğin davası hakkında verilen karar verilmesine yer olmadığı kararı ile vekalet ücreti, tazminatların miktarı, tedbir nafakasının miktarı ve yoksulluk nafakasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte göstergilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.22.02.2021 (Pzt.)