MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık ..." ın, katılan ... adına düzenlenen sahte sürücü belgesini kullanarak Görkem Organizasyon isimli araç kiralama şirketinden kiralanan 35 RF 759 plakalı aracı, iştiraken hareket eden diğer sanık ... tarafından temin edilen, araç maliki ... adına düzenlenmiş sahte sürücü belgesi kullanılarak, Suluova Noterliğinde düzenlenen 23/02/2010 tarih ve 1089 Yevmiye sayılı satış yetkisi içeren vekaletname ile katılan ..."ye, Samsun 4. Noterliğinin 23/02/2010 tarih ve 4245 Yevmiye sayılı işlemi ile sattığı iddiasıyla açılan kamu davasında; halen geçerliliğini sürdüren 10/06/1942 tarih ve 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/05/2000 tarih ve 111-117, sayılı 27/12/2011 tarih ve 158-2011/296 sayılı kararlarında vurgulandığı gibi merci tayini kararları kesin nitelikte olup kanun yolu incelemesi sırasında görev hususunun tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, ancak mahkemenin suç niteliğini doğru şekilde belirleyip hüküm kurabileceği cihetle; sürücü belgelerinin kullanılması nedeni ile dolandırıcılık suçunda, kamu kurumu olan Emniyet Genel Müdürlüğü"nün maddi varlığı sayılan sahte sürücü belgelerinin kullanılması nedeni ile eylemlerin, 5237 sayılı TCK"nin 158/1-d maddesinde öngörülen “kamu kurumu aracı kılınmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık” suçuna uyduğu gözetilmeden yazılı şekilde TCK"nin 157/1. maddesi gereğince hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a)Önceden temin edilen, sahte belgelere istinaden noterden araç satılması şeklinde gerçekleşen olayda, düzenleme şeklindeki satış sözleşmesinin Noterlik Kanunu gereğince aksi sabit oluncaya kadar geçerli resmi belge olduğu ve fiillerin zincirleme suçu oluşturduğu gözetilmeden, TCK’nin 204/3 ve 43. maddelerinin uygulanmaması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c)Adli sicil kaydına göre, sanığın daha önce Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/189 esas ve 2008/702 karar sayılı ilamı ile TCK"nin 157. maddesi gereğince 2 yıl hapis ve cezası ile mahkûm olduğu, kararın 09/02/2009 tarihinde kesinleştiğinden tekerrüre esas alındığı, buna karşılık ilamın TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253/1. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK’nin 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması ve uzlaşma gerçekleştiğinde davanın düşmesine karar verilmesi ihtimalinin bulunması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik CMK"nin 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun ve hakkında bu ilam uyarınca TCK"nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde gereklilik bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 26.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.