12. Ceza Dairesi 2018/6880 E. , 2019/2444 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 1-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, 2- Kasten yaralama
Hüküm : 1- Katılan sanık ... hakkında; TCK’nın 179/3-2, 53/1-2-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında; TCK’nın 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan katılan sanık ...’in ve kasten yaralama suçundan sanık ...’un mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ve katılan sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar katılan sanık ... 27/11/2015 tarihli duruşmaya, bulunduğu cezaevinden SEGBİS aracılığı ile katılmış ve hüküm sanığın yüzüne tefhim edilmiş ise de, bizzat gelmesinin mümkün olmadığının bilindiği halde sanığa temyiz dilekçesini cezaevi müdürlüğü aracılığı ile gönderebilme imkanının bulunduğunun hatırlatılmaması nedeniyle katılan sanığın temyiz talebinin süresinde olduğunun kabul edilmesi gerektiği kanaatiyle yapılan incelemede;
1- Kasten yaralama suçundan sanık ...’un mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesinin 07/10/2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07/10/2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23/07/2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2.000 TL"ye kadar (2.000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07/10/2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14/04/2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14/04/2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık ... hakkında 27/11/2015 tarihinde verilen 1.500 TL"den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığı anlaşılmakla; katılan sanık ... ve sanık ...’nin temyiz istemlerinin, 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak ayrı ayrı REDDİNE,
2-Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise ;
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21/02/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
