Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13662 Esas 2018/2638 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13662
Karar No: 2018/2638
Karar Tarihi: 22.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13662 Esas 2018/2638 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararının temyizini ele almıştır. Suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı doğrultusunda, sanığın cezası tamamlanıncaya kadar seçme ve seçilme ehliyeti gibi bazı haklarından mahrum bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddelerine bakıldığında, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinde yer alan (a), (c), (d) ve (e) bentleri kapsamında cezaların tamamlanıncaya kadar belirli haklardan mahrumiyet hükümleri bulunmaktadır. Ayrıca, aynı kanunun 53/2. maddesi uyarınca sanıkların cezasının infazının tamamlanmasından sonra bu hakları kullanabileceği belirtilmektedir. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın bazı haklarından mahrumiyet seçenekleri doğrultusunda yeniden düzenlenmesi istenmiştir.

13. Ceza Dairesi 2016/13662 E. , 2018/2638 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.