11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/1468 Karar No: 2018/7272 Karar Tarihi: 26.09.2018
Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1468 Esas 2018/7272 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık müdafi ile birlikte yargılanan sanık hakkında mahkumiyet kararı verildi. Ancak sanığın cezasının infazında koşullu salıverilme tarihine kadar sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin uygulanması gerektiği Anayasa Mahkemesi kararıyla belirlenmiştir. Hüküm sakıncalı bulunmuş ve yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ancak, tekerrüre esas alınabilecek birden fazla hükümlülük olduğu için en ağır olanın esas alınması gerektiği ve mahkemenin bu hususu gözetmediği tespit edilmiş, bu nedenle hüküm sakıncalı bulunmuştur. Hüküm fıkrasında gerekli düzenlemelerin yapılması ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği belirtilirken, hangi kanun maddelerinin uygulanacağı açıklanmamıştır. Kanun maddeleri; TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi, TCK'nın 58/6-7. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. madde, 5275 sayılı Yasa'nın 108/2. maddesi olarak belirtilmektedir.
11. Ceza Dairesi 2016/1468 E. , 2018/7272 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 gün 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği cihetle; Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2006 tarih 2004/553 Esas - 2006/95 Karar sayılı ilamının, tekerrüre esas alınan Gaziosmanpaşa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin ilamından daha ağır hükümlülük içerdiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak, yerine ""Sanığın, Bakırköy 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.03.2006 tarih 2004/553 E. - 2006/95 K. sayılı hapis cezasına ilişkin geçmiş hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 26.09.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.