MAHKEMESİ:TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak ve el atmanın önlenmesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, duruşmalı olarak incelenmesi davalı tarafından istenilmekle daha önceden belirlenen 15.05.2018 duruşma günü için tebligat üzerine temyiz eden davalı vekili Av. ... geldi. Karşı taraf davacı vekili Av. ... geldi. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli gün ve saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, asıl davada; mülkiyeti davacı şirkete ait 4 adet aracın araç kiralama sözleşmesi gereğince kiracı davalıya teslim edildiğini, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin süresinin 31.12.2007 tarihinde sona erdiğini, sözleşme süresi sona ermesine rağmen davalının araçları teslim etmediğini belirterek araçlar üzerindeki müdahalenin men"ini, araçların davacı şirkete teslimini, 5 aylık kira bedeli olarak 60 Euro ile 2.160 Euro araçların kira sözleşmesi sonrasındaki haksız kullanıma ilişkin ecrimisil bedeli olarak toplam 2.220 Euro’nun davalıdan tahsilini talep etmiştir. Birleşen davada ise araçların 24.06.2010 tarihinde müvekkili tarafından teslim alındığını belirterek davanın açıldığı 28.05.2008 tarihinden araçların müvekkili şirket tarafından teslim alındığı 24.06.2010 tarihine kadarki süreç için haksız kullanım nedeniyle 48.555 Euro, araç kiralama sözleşmelerinde davalı kiracının ödemekle yükümlü olduğu fakat müvekkili şirket tarafından ödenmek zorunda kalınan vergi, harç, cezalar vs. 5.773,53 TL nin ödeme tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı, araçların mülkiyetinin devri hususunda davacı şirketle şifahi olarak anlaşma yapıldığını, yapılan kira sözleşmesinin araçların devrine kadar sorun yaşanmaması için sembolik olarak yapıldığını ve aylık kira bedelinin 1 Euro olarak kabul edildiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Yapılan yargılama sonucu Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulü ile araçların davacıya teslimine, 1.755 Euro ecrimisil ve 60 Euro kira bedelinin tahsiline, birleşen dava yönünden ise; davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün davalı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 10.11.2015 tarih, 2015/7699 esas 2015/9664 karar sayılı ilamıyla sair hususların reddine karar verilerek, “... Davalının alacağın faizine ve ecrimisil bedeline yönelik temyiz itirazlarına gelince; Davada dayanılan ve hükme esas alınan 29/1/2007 başlangıç ve 31/12/2007 bitiş tarihli kira sözleşmeleri ile 4 adet aracın kiraya verilmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 6. maddesinde tarafların 15 günlük feshi ihbar şartına uymaları şartı ile sözleşmeyi feshedebilecekleri kararlaştırılmıştır. Davacı 16/4/2008 tarihli ihtarı ile sözleşmeyi 1/5/2008 tarihinden itibaren fesh ettiğini bildirmiştir. Davacının fesih tarihinden itibaren ecrimisil bedeli istemesinde bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Ne var ki, hükme esas alınan bilirkişi raporunda araçların ecrimisil bedeli toplam 1950 Euro olarak belirlenirken hiç bir somut veriye dayanılmadan soyut olarak piyasa araştırmalarına göre belirlendiği beyan edilmiştir. Bilirkişi raporu bu hali ile Yargıtay denetimine elverişli olmadığı gibi hüküm kurmaya da yeterli değildir. Bu nedenle Mahkemece bilirkişi heyetinden dava konusu araçların, yaşı ve modeli benzer araçların dava tarihi itibarı ile rayiç getirisi emsal kira sözleşmeleri ile desteklenmek sureti ile Yargıtay denetimine uygun bir rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekir. Diğer yandan temyize konu birleşen davada istenilen ecrimisil alacağı aylık 1950 € üzerinden toplam 48.555 Euro olarak talep edilmiştir. Taraflar arasındaki kira sözleşmesinde faize ilişkin bir şart bulunmamaktadır. Esasen yabancı para alacaklarına talep edilecek faiz yasa ile düzenlenmiş olup faizi düzenleyen 3095 Sayıl Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun"un 4/a maddesine göre sözleşmede daha yüksek akdi veya gecikme faizi düzenlenmemiş ise yabancı para borcunun faizinde devlet bankalarınca o yabancı para ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödenen en yüksek faiz oranı uygulanması gerekirken avans faizi uygulanması doğru değildir...” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.Mahkemece, Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; alınan ek bilirkişi raporuna göre asıl davanın kısmen kabulü ile araçların davacıya teslimine, 1.755 Euro ecrimisil ve 60 Euro kira bedelinin tahsiline, birleşen dava yönünden ise; davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Davalının ecrimisil bedeline ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Mahkemece, her ne kadar bozmaya uyma kararı verilmiş ise de; bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Kural olarak bozma kararına uyan mahkeme, artık bozma kararı gereğince işlem yapmak ve hüküm vermek zorundadır. Bozma sonrası alınan ek bilirkişi raporunda, ... firmasının internet sitesi ve firmayla yapılan doğrudan görüşmeler sonucu bilirkişi raporunun hazırlandığı belirtmiş olmasına rağmen, davalı vekili tarafından sunulan ... firmasının cevabı e-maillerinde, firmanın 2. el araç ve traktör kiralamadığını bildirdiği ve raporda hiçbir somut veriye dayanılmadığı görülmektedir. Mahkemece, söz konusu ek rapor hükme esas alınarak karar verilmiş ise de; bilirkişi raporu hükme esas alınacak yeterlilikte olmadığı gibi bozma gereklerinin yerine getirilmediği de anlaşılmaktadır.Bu nedenle, hükme esas alınan bilirkişi raporu yeterli ve Yargıtay denetimine elverişli olmadığından, Yargıtay denetimine uygun bir rapor alınarak, belirlenen somut verilerle, dava konusu araçların, yaşı ve modeli benzer araçların dava tarihi itibarı ile rayiç getirisi emsal kira sözleşmeleri ile desteklenmek sureti ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davalı taraf yararına BOZULMASINA, 1.630 TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.