Şantaj - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/10533 Esas 2020/10386 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Şantaj, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık ..."un, katılan ..."a yönelik hakaret eylemine ve yükletilen suçtan kurulan beraat hükmüne yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B-Sanıklar ... ve ... hakkında şantaj suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince ;
1-TCK’nın 107/1. maddesinde düzenlenen şantaj suçunun maddi unsuru, sanığın yapmaya hakkı olan veya yükümlü olduğu bir şeyi yapacağından veya yapmayacağından söz ederek, bu durumları mağdur üzerinde baskı aracı olarak kullanıp mağduru kanuna aykırı veya yükümlü olmadığı bir şeyi yapmaya veya yapmamaya ya da haksız çıkar sağlamaya zorlamaktır.
Somut olayda, sanık ... yeni doğurduğu kız çocuğunu, evli olup yedi yıldır çocukları olmayan katılanlar ... ve ... çiftine verdiği, ancak katılanların kendisine yeterince maddi yardımda bulunmamasından dolayı aralarında anlaşmazlık oluştuğu ve sanık ..."nın, halen kendi üzerine kayıtlı çocuğunu katılanlardan geri istediği, diğer sanık ..."da bu konuda ona yardım ettiğinin kabul edildiği olayda, sanık ..."nın kendisinin dünyaya getirdiği ve kendi nüfusuna kayıtlı olan bebeğini katılanlardan geri istemesi hususu herhangi bir hukuka aykırılık teşkil etmediği gibi katılanların şeref ve saygınlıklarına zarar verecek bir eylem de olmadığı görülmekle, taraflar arasında hukuki bir ihtilaf olarak değerlendirilebilecek bu olayda şantaj suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle sanıklar hakkında mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-Kabule göre de; Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ile ..."un temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.