Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3601 Esas 2018/6345 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3601
Karar No: 2018/6345
Karar Tarihi: 24.09.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3601 Esas 2018/6345 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Tunceli Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Dosya incelenerek, sanık hakkında daha önce aynı suçtan açılmış başka bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık lehine uygulanabilecek olan TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası uygulanamamıştır. Bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilmiş ve hüküm verilmiştir. Mahkeme kararı, yargılama sürecinde yapılan işlemlerin kanuna uygun olduğu ve vicdani kanaatin dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak verildiği sonucuna vararak, sanığıntemyiz itirazlarının reddiyle karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesiyle değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi

10. Ceza Dairesi 2017/3601 E. , 2018/6345 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : TUNCELİ Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.