Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3590 Esas 2018/6344 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3590
Karar No: 2018/6344

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3590 Esas 2018/6344 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında daha önce aynı suçtan dolayı verilmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığını belirledi. Bu nedenle, sanık hakkında doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kuruldu. Anayasa Mahkemesi'nin kararına atıfta bulunularak, sanık hakkında TCK'nın ilgili maddelerinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görüldü. Tüm delillerin göz önünde bulundurulduğu kararda, sanığın suç işlediği kesinleştirildi ve temyiz itirazları reddedilerek hüküm ONANDI. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, TCK'nın 191. maddesi (değiştirilmiş hali) ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi).

10. Ceza Dairesi 2017/3590 E. , 2018/6344 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : SALİHLİ 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi - Numarası : 20/04/2011 - 2011/217 esas ve 2011/260 karar
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 24/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.