Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7735 Esas 2017/1225 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7735
Karar No: 2017/1225
Karar Tarihi: 13.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7735 Esas 2017/1225 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın eşine ve oğluna silah vasfındaki demir çubuk ile yaralama eylemlerini gerçekleştirdiğini kabul ederek mahkumiyete karar vermiştir. Ancak mahkeme, temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmaması gerektiği ve sanık hakkında ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği konularında eksiklik olduğunu belirtmiştir. Mahkeme, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasını ve sanığın koşullu salıverilemeyeceğinin belirtilmesinin gerekli olduğunu ifade etmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümleri iptal etmesine rağmen bu durumun infaz aşamasında dikkate alınacağı için bozma nedeni yapılmamıştır. Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58. maddeleri
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/2. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2016/7735 E. , 2017/1225 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın yaralama eylemlerini eşine ve oğluna karşı silah vasfındaki demir çubuk ile gerçekleştirdiği kabul edildiği halde, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmaması ve sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükümde TCK"nin 58. maddesinin uygulanması karşısında incelemeye konu dosyada, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması ve sanığın koşullu salıverilemeyeceğinin kararda belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınan mahkumiyetinden daha ağır cezayı içerir mahkumiyeti olmasına göre, sanık hakkında 5275 sayılı CGİK"nin 108/2. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin paragrafta yer alan "Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 21/02/2012 kesinleşme tarihli ve 2005/119 esas, 2008/153 karar nolu ilamı ile 2 yıl 13 ay 15gün hapis cezası aldığı ve aradan 5 yıl geçmeden yeniden suç işlediğinden tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla" ibaresi hükümden çıkartılarak yerine “Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 30.12.2005 tarih, 2003/46 esas, 2005/409 karar sayılı ilamı ile verilen 6 yıl 3 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla" şeklindeki ibarenin ve bu paragraftan sonra gelmek üzere "CMUK"un 326/son maddesi uyarınca da, Ceza Genel Kurulu’nun 14.06.2011 tarihli esas 2011/2-60, karar 2011/126 sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği üzere, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2005/119 esas, 2008/153 karar sayılı ilamı ile verilen ceza miktarının esas alınması suretiyle belirlenmesine” paragrafı eklenerek, diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle usul ve yasaya uygun hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.