MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 15.09.2015 tarih ve 2015/745-2015/692 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davalı vekili ile birleşen davada davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl davada davacı vekili, müvekkilinin, davalı Banka nezdinde bulunan hesabından rızası ve imzası bulunmadan davalı Banka çalışanının zimmetine para geçirdiğini, bu nedenle oluşan zarardan davalı Banka"nın sorumlu bulunduğunu ileri sürerek, 10.000 TL"nin 09.01.2001 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen davada davacı vekili, müvekkilinin, davalı Banka nezdinde bulunan hesaplarındaki toplam 6.517.15 TL"nin davalı Banka çalışanı tarafından zimmetine geçirildiğini, yine müvekkilinin bankaya yatırmak istediğinde aynı banka çalışanının 6.500 TL"yi bilgisayar sisteminin çalışmadığını söyleyerek aldığını, bu paranın da hesabına geçmediğini ileri sürerek, 13.017,15 TL"nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Asıl ve birleşen davada davalı vekili, anılan hesaplara Banka kaynağı kullanılarak kasadan havale yapıldığını ve hazine bonosu alındığını, daha sonra kasanın tutturulması için bu işlemlerin iptal edildiğini, hesaba gönderilen paranın gerçek bir para yatırma olmayıp, banka kaynakları kullanılarak yapılan fiktif bir işlem olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, asıl davada tesis edilen kararın kesinleştiği, birleşen davada ise, davacının hesabından davalının personelinin, talimatı olmadan para çektiği, bu durumun ceza dosyası ile sabit olduğu ve miktarının belirlendiği, davacının ayrıca 6.500,00 TL alacağının varlığına dair kanıt sunulmadığı ve esasen bu yönde bir dava da bulunmadığı gerekçesiyle, asıl davada verilen karar kesinleşmiş olduğundan yeniden karar verilmesine yer olmadığına, birleşen davanın ise, kısmen kabulü ile, 6.517,13 TL’nin 08/01/2001 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davada davalı vekili ile birleşen davada davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, asıl ve birleşen davada davalı vekili ile birleşen davada davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl ve birleşen davada davalı vekili ile birleşen davada davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 333,89 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl ve birleşen davada davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden birleşen davada davacıdan alınmasına, 14.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.