MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/02/2015 tarih ve 2015/88-2015/38 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile katılma yolu ile davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... Bankası ... Şubesi’ne ait hesabından 30/10/2014 tarihinde, davalı Banka"nın ... Şubesi’ne, alıcı ... adına 2.491,50 TL EFT yapıldığını, müvekkilin bu EFT’yi anılan şahıstan alacağı telefonlar karşılığında yaptığını ancak, daha sonra araştırdığında ... diye birinin olmadığını ve dolandırıldığını anladığını, EFT işleminin iptali için talimat verdiğini, müvekkili bankasının yapılan EFT’nin yerine ulaştığını ve iadesinin mümkün olmadığını bildirdiğini, davalı Banka tarafından yapılan EFT kabul işleminin Elektronik Fon Transferini düzenleyen yönetmeliğin 54. m. aykırı olduğunu zira, bankaca gelen fonun alıcısı ile hesap sahibi fon alıcısının kimlik tanımlamaları yapılarak her iki isim aynı ise, fona alıcı hesabına aktarılması gerektiğini, davalının hatalı işlem yaparak müvekkilinin EFT’sini ismi uymayan bir kişinin hesabına aktardığını ve müvekkilini mağdur ettiğini ileri sürerek, 2.491,50 TL’nin 30/10/2014 tarihinden itibaren reeskont faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece iddia ve dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, EFT işleminin bir bankacılık işlemi olduğu, 6502 sayılı Tüketici Kanunu"nun 3/l m. tüketici işleminin tanımlandığı, EFT işlemi bankanın tüketiciye sunduğu bir hizmet olduğu için, tüketici tarafından ticari ya da ticari olmayan amaçla alıcıya para gönderilmesinin önemli olmadığı, dava tarihi itibariyle 3,000.00 TL dahil ve bu miktarın altındaki her türlü tüketici uyuşmazlarına, Tüketici Hakem Heyeti tarafından bakılacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile katılma yolu ile davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin davalı vekiline 02/10/2015 tarihinde tebliğ edildiği, davalı vekili tarafından UYAP sistemi üzerinden 16/10/2015 tarihli katılma yoluyla temyiz dilekçesi gönderildiği, temyiz harcının 19/10/2015 tarihinde yatırıldığı anlaşılmıştır. HUMK 432/4"ncü maddesine göre, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün, 3-4 sayılı İBK uyarınca Yargıtayca da bu konuda bir karar verebileceğinden davalı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, bankacılık işleminden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Mahkemece dava tarihi itibari ile 3.000,00 TL dahil ve bu miktarın altındaki her türlü tüketici uyuşmazlıklarına Tüketici Hakem Heyeti tarafından bakılacağı ve bu itibarla somut uyuşmazlığa da Tüketici Hakem Heyeti tarafından bakılması gerektiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un 68. maddesinde ""Değeri iki bin Türk Lirasının altında bulunan uyuşmazlıklarda ilçe tüketici hakem heyetlerine, üç bin Türk Lirasının altında bulunan uyuşmazlıklarda il tüketici hakem heyetlerine, büyükşehir statüsünde bulunan illerde ise iki bin Türk Lirası ile üç bin Türk Lirası arasındaki uyuşmazlıklarda il tüketici hakem heyetlerine başvuru zorunludur. Bu değerlerin üzerindeki uyuşmazlıklar için tüketici hakem heyetlerine başvuru yapılamaz."" aynı maddenin 3. fıkrasında da ""Başvurular, tüketicinin yerleşim yerinin bulunduğu veya tüketici işleminin yapıldığı yerdeki tüketici hakem heyetine yapılabilir. Tüketici hakem heyetinin bulunmadığı yerlerde ise başvuruların nerelere yapılacağı ve bu başvuruların hangi tüketici hakem heyetince karara bağlanacağı yönetmelikle belirlenir."" hükmü ve anılan maddenin 4. fıkrası uyarınca çıkarılan Tüketici Hakem Heyetleri Yönetmeliği"nin 6. maddesi ile Gümrük ve Ticaret Bakanlığı"nın 6502 sayılı Tüketici"nin Korunması Hakkında Kanun"un 68. ve Tüketici Hakem Heyetleri Yönetmeliği"nin 6. maddelerinde Yer Alan Parasal Sınırların Arttırılmasına İlişkin 01/01/2015 tarihinde yürürülüğe giren 2014/2 sayılı Tebliğ"in 1-a maddesi uyarınca İlçe Tüketici Hakem Heyetleri için üst parasal sınır 2.200,00 TL olup, davacının ikametgahı ve tüketici işleminin yapıldığı yer nazara alındığında 2.491,50 TL"lik alacak istemine dayanan somut uyuşmazlıkta İlçe Hakem Heyeti"nin görevli olduğu üst sınır olan 2.200,00 TL"ni aştığı anlaşılmakla yanılgılı değerlendirmeye dayalı, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, (2) numarale bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 14.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.