Danıştay Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2015/2911 Esas 2017/6092 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ON BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/2911
Karar No : 2017/6092

Davacı :
Vekili :
Davalı :
Vekilleri :
Davanın Özeti : 03.02.2015 günlü, 29256 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Ağız ve Diş Sağlığı Hizmeti Sunulan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmeliğin "Bulundurulması Zorunlu Asgari Tıbbi Cihaz Listesi" başlıklı eki Ek-6/a'nın, "muayenehanelerde" alt başlığı altında yer alan, 5. maddesindeki "ışın dolgu cihazı", 6. maddesindeki “kavitron(en az 5 adet yedek uçla birlikte)”, 7. maddesindeki “amalgamatör”, 9. maddesindeki “periapikal röntgen cihazı veya taşınabilir röntgen cihazı”, 10. maddesindeki “radyovizyografi (RVG)”, 11. maddesindeki “tedavi el aletleri (en az 5 set)”, 13. maddesindeki "çekim aletleri (en az iki set)” ve "A tipi polikliniklerde" alt başlığı altında yer alan, 2. maddesinin (d) bendindeki “1 adet ışın dolgu cihazı” ve (e) bendindeki “1 adet kavitron cihazı (en az 5 yedek uçla birlikte)”, 7. maddesindeki “Periapikal Röntgen Cihazı”, 8. maddesindeki “Radyovizyografi (RVG) Cihazı/ fosfor plak okuyucu/ otomatik banyo cihazı/film banyo tankı”, 10. maddesindeki “en az 1 adet endodontik motor”, 11. maddesindeki “tedavi el aletleri (ünit başına 3 takım)”,13. maddesindeki “çekim aletleri (En az 3 set)” ibarelerinin iptali istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Ülkemizde genel sağlık hizmetlerinde olduğu gibi diş hekimliği hizmetinin de ağırlıklı olarak Bakanlıkça verildiği, hali hazırda ülkemizde ağız ve diş sağlığı alanında özel olarak faaliyet gösteren 7965 muayenehane ve 1450 poliklinik bulunduğu, bu kuruluşlarda toplam 11.474 diş hekimi içinde 968 uzman diş hekiminin çalıştığı, uzman diş hekimleri arasında da 375’inin ortodontist olduğu, muayenehane ve polikliniklerde 968 gibi çok düşük bir düzeyde uzman diş hekiminin çalıştığı, diş hekimliğinde 8 uzmanlık alanının mevcut olduğu, dava konusu Yönetmelikte yetişmiş uzman diş hekimi sayısı da dikkate alınarak bir belirleme yapıldığı, sayıları düşük olan her bir uzmanlık dalı için ayrı liste hazırlanmayıp genel bir düzenleme yapıldığı,
1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun’un 34. maddesindeki “Tabipler diş çekmeye ve dişler üzerine iptidai tedavi tatbikına ve diş etlerine ait her nevi hastalıkları tedaviye mezun iseler de doğrudan doğruya dişçilik etmek isteyen ve o suretle icrayı sanat ettiğini ilan eden bir tabip behemehal Dişçi Mektebince verilmiş bir ruhsatnameyi hamil olmalıdır. Ruhsatname bir sene müddetle Dişçi Mektebine devam ile tatbikat gördükten sonra bilimtihan ita olunur.” hükmüne göre; diş hekimlerinin mesleklerini icra edebilmesi için diş hekimliği diplomasına sahip olmasının yeterli olduğu, yani diş hekimliği fakültesini bitiren her diş hekiminin diş çekme, dişler ve diş eti üzerinde her türlü tedaviyi yapma yetkisine sahip olduğu, bunun için uzmanlaşmış olma şartının bulunmadığı, her diş hekimi gibi, ortodonti uzmanlık ana dalında uzman olan ortodontistlerin de “Bulundurulması Zorunlu Asgari Tıbbi Cihaz Listesi”nde yer alan aletler ile tedavi yapma yetkisini haiz oldukları,
Davacı tarafın iddiası bir an için haklı varsayılarak ortodontistlerin bu tür tedavi yapmadıkları gerekçesiyle sözü edilen cihazların listeden çıkarıldığı varsayıldığında, listede var olmayan cihazların Bakanlıkça denetimini de zorlaştırmış olacağı, uzman olup olmamasına bakılmaksızın diş hekimlerinin yapmaya yetkili olduğu tedaviler engellenemeyeceğinden bu tedavilerde kullanılacak tıbbi cihazlar zorunlu tutulmadığı takdirde bu cihazların denetiminde zorlukların ortaya çıkacağı, uzman diş hekimi gerekli tıbbi cihazları işine yararsa bulundurur gibi bir mantığın Bakanlığın düzenleme yetkisine de aykırı olduğu,
Yönetmelik ekinde “kavitron” ve “RVG” şeklinde cihaz ismi yazılmış olmasının bu cihazın tıbbi cihaz olduğu veya olmadığı yönünde bir belirleme yapmadığı, yani burada bu isimlerin kullanılmış olmasının bu cihazın tıbbi cihaz statüsünü kazanmasında veya kaybetmesinde bir fonksiyonu bulunmadığı, cihazların tıbbi cihaz olup olmadığının türlerine ve özelliklerine göre Tıbbi Cihaz Yönetmeliği’nde zaten düzenlendiği, marka veya cihaz ismi olup olmadıklarının ise internet ortamında yapılacak basit bir araştırmayla anlaşılabileceği, yasal dayanaktan yoksun davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi :
Düşüncesi : Davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı :
Düşüncesi : Dava, 3.2.2015 tarih ve 29256 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Ağız ve Diş Sağlığı Hizmeti Sunulan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmeliğin "Bulundurulması Zorunlu Asgari Tıbbi Cihaz Listesi" başlıklı Ek-6/a'nın "muayenehaneler" alt başlığı altında yer alan 5'inci maddesindeki "ışın dolgu cihazı", 6'ncı maddesindeki “kavitron(en az 5 adet yedek uçla birlikte), 9'uncu maddesindeki periapikal röntgen cihazı veya taşınabilir röntgen cihazı, 10'uncu maddesindeki radyovizyografi (RVG),11'inci maddesindeki “tedavi el aletleri(en az 5 set)”, 13'üncü maddesindeki "çekim aletleri(enaz iki set)”,; EK6/a'nın "A tipi poliklinik" alt başlığı altında yer alan 10'uncu maddesindeki en az 1 adet “endodontik motor”, 2'nci maddesinin (d) bendindeki 1 adet ışın dolgu cihazı” ve (e) bendindeki 1 adet kavitron(en az 5 yedek uçla birlikte), 7'nci maddesindeki Periapikal Röntgen Cihazı”, 8'inci maddesindeki Radyovizyografi (RVG) Cihazı/ fosfor plak okuyucu/ otomatik banyo cihazı/film banyo tankı, 11'inci maddesindeki “tedavi el aletleri(ünit başına 3 takım)”, 13'üncü maddesindeki “çekim aletleri”(En az 3 set) ibarelerinin iptali istemiyle açılmıştır.
Davalı İdare tarafından usule ilişkin olarak ileri sürülen davacı Derneğin dava açmakta ehliyetinin olmadığı iddiası yerinde görülmeyerek, işin esasının incelenmesine geçilmiştir.
T.C Anayasasının 124'üncü maddesinde, Başbakanlık, bakanlıklar ve kamu tüzel kişilerinin kendi görev alanlarını ilgilendiren kanunların ve tüzüklerin uygulanmasını sağlamak üzere ve bunlara aykırı olmamak şartıyla yönetmelik çıkarabileceği hükme bağlanmıştır.
Sağlık hizmetleriyle ilgili temel esasları düzenleyen 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununun 9/c maddesinde, bütün kamu ve özel sağlık kuruluşlarının tesis, hizmet, personel kıstaslarını belirlemeye, sağlık kurum ve kuruluşlarını sınıflandırmaya ve sınıflarının değiştirilmesine, sağlık kuruluşlarının amaca uygun olarak teşkilatlanmalarına, sağlık hizmet zinciri oluşturulmasına, hizmet içi eğitim usul ve esasları ile sağlık kurum ve kuruluşlarının koordineli çalışma ve hizmet standartlarının tesbiti ve denetimi ile bu Kanunla ilgili diğer hususların Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle tesbit edileceği hükmü yeralmış, 663 sayılı ve bağlı Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 40'ıncı maddesinde de, nın kanunla yerine getirmekle yükümlü olduğu hizmetleri; tüzük, yönetmelik, tebliği, genelge ve diğer idari metinlerle düzenlemekle görevli ve yetkili olduğu belirtilmiştir.
Öte yandan; 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun Diş tabipleri ve dişçiler ile ilgili hükümler getiren 29'uncu maddesinde, diş tabibinin, insan sağlığına ilişkin olarak, dişlerin, diş etlerinin ve bunlarla doğrudan bağlantılı olan ağız ve çene dokularının sağlığının korunması, hastalıklarının ve düzensizliklerinin teşhisi ve tedavisi ve rehabilite edilmesi ile ilgili her türlü mesleki faaliyeti icra etmeye yetkili olduğu, 34'üncü maddesinde ise, "Tabipler diş çekmeğe ve dişler üzerine iptidai tedavi tatbikına ve diş etlerine ait her nevi hastalıkları tedaviye mezun iseler de doğrudan doğruya dişçilik etmek istiyen ve o suretle icrayı sanat ettiğini ilan eden bir tabip behemehal Dişçi Mektebince verilmiş bir ruhsatnameyi hamil olmalıdır. Ruhsatname bir sene müddetle Dişçi Mektebine devam ile tatbikat gördükten sonra bilimtihan ita olunur." hükmüne yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen yasa maddelerine dayanılarak ve bu yasaların uygulanmasını göstermek, fertlerin ve toplumun sağlığını korumak amacıyla mesleğini serbest olarak icra etmek yetkisine sahip olan diş hekimlerinin ağız ve diş sağlığı hizmeti verdikleri özel sağlık kuruluşlarının açılması, çalışması ve denetlenmesi ile ilgili usul ve esasları belirlemek ve bu kapsamda özel sağlık kuruluşları ve çalışanlarının reklam, tanıtım ve bilgilendirme konusunda uyması gereken kuralları düzenlemek amacıyla Ağız ve Diş Sağlığı Hizmeti Sunulan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmelik çıkartılmıştır.
Öte yandan; 07.06.2011 tarihli, 27957 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Tıbbi Cihaz Yönetmeliğinin 3'üncü maddesinin 1'inci fıkrasının (o) bendinde; Tıbbi cihaz; İnsanda kullanıldıklarında aslî fonksiyonunu farmakolojik, immünolojik veya metabolik etkiler ile sağlamayan fakat fonksiyonunu yerine getirirken bu etkiler tarafından desteklenebilen ve insan üzerinde;
1) Hastalığın tanısı, önlenmesi, izlenmesi, tedavisi veya hafifletilmesi ya da
2) Yaralanma veya sakatlığın tanısı, izlenmesi, tedavisi, hafifletilmesi veya mağduriyetin giderilmesi ya da
3) Anatomik veya fizyolojik bir işlevin araştırılması, değiştirilmesi veya yerine başka bir şey konulması veyahut
4) Doğum kontrolü amacıyla kullanılmak üzere imal edilmiş, tek başına veya birlikte kullanılabilen, imalatçısı tarafından özellikle tanı ve/veya tedavi amaçlı kullanılmak üzere imal edilmiş ve tıbbi cihazın amaçlanan işlevini yerine getirebilmesi için gerekli olan yazılımlar da dahil, her türlü araç, alet, teçhizat, yazılım, aksesuar veya diğer malzemeleri olarak, tanımlanmıştır.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerine göre; tıbbi cihazlar hastalığın tanı ve tedavisi için üretilen ve bu amaçla kullanılan cihazlar olup, hastalığın tanı ve tedavisi sırasında hekimler tarafından kullanılması gerektiği açıktır.
Sonuç itibarıyla; Yönetmeliğin "Bulundurulması Zorunlu Asgari Tıbbi Cihaz Listesi" başlığını taşıyan ve bazı bentleri dava konusu edilen EK-6/a bölümünde, hastalığın tanı ve tedavisi için üretilen ve muayenehanelerde ve A Tipi Polikliniklerde bulundurulması gereken alet ve edavat sayılmış olup; 3359 sayılı Yasanın 9'uncu maddesinin c bendinde, sağlık kurum ve kuruluşlarının çalışma hizmet standartlarının nca çıkarılacak yönetmelikle tespit edileceğinin belirtilmesi karşısında, dava konusu edilen düzenlemeler ile muayenehanelerde bulundurulması zorunlu asgari tıbbi cihaz listesinin belirlenmesinde dayandığı mevzuat hükümlerine aykırılık görülmemiştir.
Davacı Dernek tarafından ileri sürülen ileri sürülen diğer iddialarda da yasal isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbeşinci Dairesi'nce, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenildikten sonra dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Dava, 03.02.2015 günlü, 29256 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Ağız ve Diş Sağlığı Hizmeti Sunulan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmeliğin "Bulundurulması Zorunlu Asgari Tıbbi Cihaz Listesi" başlıklı eki Ek-6/a'nın, "muayenehanelerde" alt başlığı altında yer alan, 5. maddesindeki "ışın dolgu cihazı", 6. maddesindeki “kavitron(en az 5 adet yedek uçla birlikte)”, 7. maddesindeki “amalgamatör”, 9. maddesindeki “periapikal röntgen cihazı veya taşınabilir röntgen cihazı”, 10. maddesindeki “radyovizyografi (RVG)”, 11. maddesindeki “tedavi el aletleri (en az 5 set)”, 13. maddesindeki "çekim aletleri (en az iki set)” ve "A tipi polikliniklerde" alt başlığı altında yer alan, 2. maddesinin (d) bendindeki “1 adet ışın dolgu cihazı” ve (e) bendindeki “1 adet kavitron cihazı (en az 5 yedek uçla birlikte)”, 7. maddesindeki “Periapikal Röntgen Cihazı”, 8. maddesindeki “Radyovizyografi (RVG) Cihazı/ fosfor plak okuyucu/ otomatik banyo cihazı/film banyo tankı”, 10. maddesindeki “en az 1 adet endodontik motor”, 11. maddesindeki “tedavi el aletleri (ünit başına 3 takım)”,13. maddesindeki “çekim aletleri (En az 3 set)” ibarelerinin iptali istemiyle açılmıştır.
Davalı idarenin, davacı Derneğin dava açma ehliyeti bulunmadığı yolundaki usule yönelik itirazı yerinde görülmeyerek işin esasına geçildi:
Davacı tarafından, dava konusu Yönetmeliğin 6/a numaralı ekinde “Bulundurulması zorunlu asgari tıbbi cihaz listesi” başlığı altında muayenehane, poliklinik ve Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi bakımından ayrı ayrı düzenleme yapıldığı, buna göre Muayenehanelerde ve A Tipi Polikliniklerde bulundurulması zorunlu tutulan tıbbi cihazların tek tek sayıldığı, ancak söz konusu cihazların tespitinde diş hekimlerinin uygulama tercihlerinin, farklı uzmanlık dallarının ihtiyaç ve gerçeklerinin dikkate alınmadığı, oysa Anayasa Mahkemesinin ve yüksek yargının birçok kararında da yer aldığı üzere hekimlerin gerek hastalara uyguladıkları tedavilerde gerekse kullandıkları malzeme ve cihazların seçiminde özgür olmalarının gerektiği,
Listenin diş çekimi, dolgu, kanal tedavisi işlemlerinin bütün muayenehanelerde istisnasız yapıldığı, görüntüleme hizmetinin de mutlaka muayenehanede verilmesi gerektiği mantığıyla düzenlendiği, ancak 6225 sayılı Kanunun 10. maddesiyle 1219 sayılı Kanuna eklenen Ek-2 sayılı çizelgede diş hekimliğinde 8 uzmanlık alanı belirlendiği, çizelgeye göre ortodonti anabilim dalının eğitim süresinin 4 yıl olduğu, ülkemizde serbest olarak ortodonti tedavi hizmeti veren muayenehaneler ve birden fazla ortodonti hekiminin şirketleşme üzerine kurduğu ortodonti tedavi polikliniklerinin mevcut olduğu, ortodonti uzmanlarının bu yerlerde sadece ortodonti tedavi hizmeti sunduğu ve hastanın ihtiyaç duyduğu diğer diş hekimliği işlemleri ve radyolojik görüntüleme işlemleri için hastalarını diğer muayenehane, poliklinik ve görüntüleme merkezlerine yönlendirdiklerini, dolayısıyla sadece ortodonti tedavisi yapan diş hekimlerinin ek 6’da bulunan birçok alet ve cihazı hiç kullanmadıkları için muayenehanede bulundurmadıklarını, muayenehanelerinde kendilerini sınırladıkları bu özellikli alanları nedeniyle cerrahi işlem, diş çekimi, dolgu gibi genel diş hekimlerince yapılan işlemleri yapmadıklarını, bu nedenle muayenehanelerde bulunması gereken cihazların bu şekilde belirlenmesinin bilimsel ve hukuka uygun olmadığı,
Muayenehaneler alt başlığı 11. bentteki dolgu yapmak için kullanılan “tedavi el aletleri”, 13. bentteki diş çekimi için “çekim aletleri”, 6. bentteki diş taşı temizlemek için kullanılan ultrasonik temizleme aygıtı “Kavitron” cihazının ortodontistlerin çoğu tarafından kullanılmadığı,
Ortodonti kliniklerinde ortodontik tedavi teşhisi için panoramik ve sefalometrik filmler kullanıldığı ve bunun yanında periapikal film çekiminin hemen hemen hiç yapılmadığı, dolayısıyla 9. bentteki röntgen cihazlarının ortodonti kliniklerinde kullanımının oldukça kısıtlı olduğu, 7. bentte adı geçen “amalgamatör”ün civa içerikli dolgu maddesini karıştırma cihazı olduğu, günümüzde diş hekimliği uygulamalarında rutin kullanımının oldukça azaldığı ve yukarıda bahsedilen diğer cihazlar gibi ortodonti muayenehanelerinde hiç kullanılmadıkları,
10. bentteki “RVG”nin ise diş hekimliği uygulamalarında kullanılan diş filmlerinin ekrana aktarılması amacıyla kullanılan bir cihaz olduğu, bunun da ortodonti muayenehanelerinde hiç kullanılmadığı, ayrıca Kavitron ve RVG’nin tescilli marka ismi olduğu, yönetmelikte özel firma markası yerine cihazların teknik isimlerinin kullanılmasının daha uygun olacağı,
Muayenehaneler için belirtilen sebeplere ilave olarak, A tipi poliklinik alt başlığı 10. bentte yer alan “endodontik motor” olarak isimlendirilen cihazın kanal tedavisi için kullanılan yardımcı bir cihaz olduğu, ortodontik tedavilerde kullanılmadığı ve genel diş hekimliği uygulaması yapan birçok hekim tarafından dahi rutin tedavilerde kullanılmadığı,
Sonuç olarak, sağlık kuruluşunun asgari tıbbi cihaz standardının belirlenmesinde uzmanlık dallarına girmeyen ancak genel diş hekimliğinin yapılmasında zorunlu olan ana cihazların belirlenmesi, bunun dışındakilerin kullanılmasının gerek uzmanlık dalları gerek de hekimin öznel durumları göz önüne alınarak diş hekiminin isteğine bağlı tutulmasının gerektiği,
Listenin bu haliyle uzmanlık dallarının görüşü alınmadan hazırlandığı kanaati uyandırdığı, iddia edilerek anılan ibarelerin iptali istenilmektedir.
Anayasa'nın 56 ncı maddesinde; "Devlet, herkesin hayatını, beden ve ruh sağlığı içinde sürdürmesini sağlamak; insan ve madde gücünde tasarruf ve verimi artırarak, işbirliğini gerçekleştirmek amacıyla sağlık kuruluşlarını tek elden planlayıp hizmet vermesini düzenler. Devlet, bu görevini kamu ve özel kesimlerdeki sağlık ve sosyal kurumlarından yararlanarak, onları denetleyerek yerine getirir." hükmü yer almaktadır.
3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu'nun 9. maddesinin (c) bendinde, bütün kamu ve özel sağlık kuruluşlarının tesis, hizmet, personel, kıstaslarını belirlemeye, sağlık kurum ve kuruluşlarını sınıflandırmaya ve sınıflarının değiştirilmesine, sağlık kuruluşlarının amaca uygun olarak teşkilatlanmalarına, sağlık hizmet zinciri oluşturulmasına, hizmet içi eğitim usul ve esasları ile sağlık kurum ve kuruluşlarının koordineli çalışma ve hizmet standartlarının tespiti ve denetimi ile bu Kanunla ilgili diğer hususların Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle tespit edileceği hükme bağlanmıştır.
10.11.2011 tarihli ve 663 sayılı ve Bağlı Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin 40. maddesinde, Bakanlık ve bağlı kuruluşların görev, yetki ve sorumluluk alanına giren ve önceden kanunla düzenlenmiş konularda idarî düzenlemeler yapabileceği düzenlenmiştir.
1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun'un 29. maddesinde, "Diş tabibi, insan sağlığına ilişkin olarak, dişlerin, diş etlerinin ve bunlarla doğrudan bağlantılı olan ağız ve çene dokularının sağlığının korunması, hastalıklarının ve düzensizliklerinin teşhisi ve tedavisi ve rehabilite edilmesi ile ilgili her türlü mesleki faaliyeti icra etmeye yetkilidir.
Diş tabipliğinin herhangi bir dalında münhasıran uzman olmak ve o unvanı ilan edebilmek için diş hekimliği fakültelerinden veya na bağlı eğitim kurumlarından alınmış bir uzmanlık belgesine sahip olmak şarttır." hükmü ile, 34. maddesinde, "Tabipler diş çekmeğe ve dişler üzerine iptidai tedavi tatbikına ve diş etlerine ait her nevi hastalıkları tedaviye mezun iseler de doğrudan doğruya dişçilik etmek istiyen ve o suretle icrayı sanat ettiğini ilan eden bir tabip behemehal Dişçi Mektebince verilmiş bir ruhsatnameyi hamil olmalıdır. Ruhsatname bir sene müddetle Dişçi Mektebine devam ile tatbikat gördükten sonra bilimtihan ita olunur." hükmü yer almaktadır.
Yukarıda belirtilen yasa maddelerine dayanılarak ve fertlerin ve toplumun sağlığını korumak maksadıyla, mesleğini serbest olarak icra etmek yetkisine sahip olan diş hekimlerinin münferiden ve müştereken ağız ve diş sağlığı hizmeti verdikleri muayenehanelerin, özel ağız ve diş sağlığı poliklinikleri ile merkezlerinin açılması, faaliyetleri, denetimleri, faaliyetlerine son verilmesi ve diğer hususlara ilişkin usul ve esasları düzenlemek amacıyla Ağız ve Diş Sağlığı Hizmeti Sunulan Özel Sağlık Kuruluşları Hakkında Yönetmelik çıkartılmıştır.
Yönetmeliğin "Bulundurulması Zorunlu Asgari Tıbbi Cihaz Listesi" başlıklı eki Ek-6/a'da Yönetmelik kapsamındaki sağlık kuruluşlarında bulundurulacak tıbbi cihaz, araç ve gereçler belirlenmiştir. 3359 sayılı Yasanın 9. maddesinin c bendinde, sağlık kurum ve kuruluşlarının çalışma ve hizmet standartlarının nca çıkarılacak yönetmelikle tespit edileceğinin belirtilmesi karşısında, dava konusu edilen düzenlemeler ile muayenehanelerde ve A Tipi Polikliniklerde bulundurulması zorunlu asgari tıbbi cihaz listesinin dava konusu edildiği şekilde belirlenmesinde dayandığı mevzuat hükümlerine aykırılık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davanın REDDİNE, aşağıda dökümü yapılan …-TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen … TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine, artan posta ücretinin istemi halinde davacıya iadesine, bu karara karşı tebliğ tarihini izleyen otuz (30) gün içinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu nezdinde temyiz isteminde bulunulabileceğinin taraflara duyurulmasına, 31/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.