Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12964 Esas 2020/2252 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müştekinin evinin önüne park ettiği aracının camı kırılarak düz kontak yapılarak çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin, TCK"nın 142/2-h. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek, aynı Kanun’un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması,
2-TCK’nın 143. maddesinin uygulanması sırasında belirlenen cezada ½ oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/3 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini,
3-Sanık müdafiinin ilk celse sunduğu tarihsiz ve fotokopi olan “müştekinin zararının giderilmesi nedeniyle şikayetinden vazgeçtiğine” ilişkin dilekçede, zararın ne zaman giderildiğinin tam olarak anlaşılamaması karşısında, müştekinin yeniden beyanı alınarak zararı giderilmiş ise ne zaman giderildiğinin hiçbir kuşkuya yer vermeden tespit edilerek sonucuna göre, eğer zararın kovuşturma başlamadan önce yani 08/09/2015 tarihinden önce giderildiğinin tespiti halinde 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin, aksi halde aynı Kanun"un 168/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, dilekçenin duruşmadan önce sunulması nedeniyle zararın kovuşturma aşamasında giderildiğinin kabulü ile TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanması,
4-Hırsızlık suçunun konusunu çalınmak istenen eşyanın kendisinin oluşturması durumunda eşyaya verilen zarardan dolayı ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesi,


Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesinin gözetilmesine, 10/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.