MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04.05.2015 tarih ve 2014/1040-2015/366 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalının dava dışı ... Ltd. Şti’nin ortakları olduğunu, şirketin %60 hissesinin müvekkiline, %20 hissesinin davalıya, geri kalan hissenin de ... ve ...’ye ait olduğunu, şirket ortaklarının 16/04/1999 tarihinde bir araya gelerek protokol imzaladıklarını ve anılan protokol uyarınca şirket borçlarının ödenmesi karşılığında ortaklardan ... ve ...’in ...’a, davalının ise, müvekkiline şirket hisselerini bila bedel devretmeyi kabul ettiklerini, müvekkilinin protokol gereğince üzerine düşen yükümlülüğü yerine getirmesine rağmen davalının hisselerini devretmediğini, şirket yönetim kurulu da toplanamadığından karar alınamadığını ve davalıya da ulaşılamadığını ileri sürerek, anılan protokol gereğince davalı tarafından devredilmesi gereken ancak dava tarihi itibariyle devredilmeyen şirket hisselerinin mahkeme kararı ile davacıya devredilmesini ve devrin şirket defterine işlenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunmuş, protokolün adi şekilde düzenlenmesi nedeniyle geçersiz olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 6762 sayılı TTK’nın 520/f m. uyarınca limited şirket ortaklarının pay devirlerinin yazılı ve imzalarının noterce tasdik edilmesinin geçerlilik şartı olup, taraflar arasında protokol başlıklı belge adi yazılı olduğundan geçersiz olup, tarafları bağlamayacağı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.