Nitelikli dolandırıcılık - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/31992 Esas 2019/6011 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanıkların beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ..."in ortağı olduğu ... Teks. San. Tic.. Ltd. Şti.nde, şirketin muhasebecisi olan sanık ... tarafından, diğer sanıkların gerçekte çalışmadığı halde çalışıyor gibi gösterilerek gerçeğe aykırı işe giriş bildirimi hazırlanıp katılan kuruma gönderilmek suretiyle kamu kurumu aleyhine haksız menfaat temin ettiklerinin iddia edildiği olayda;
1- Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğinden sanıklara ait işe giriş bildirgeleri tarihlerinin 2005 yılının Haziran ayı ile 2006 ayının Ocak ayı arasında olduğunun anlaşılması karşısında; bu tarihlerden temyiz inceleme gününe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2- Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça konu işyerinin gerçek bir işyeri olması, sanıkların kurumun denetim imkanını ortadan kaldıracak mahiyette hileli bir hareketinin bulunmaması, kurumun kendisine bildirilen işyerini ve işe giriş bildirgelerini denetleme yetkisinin her zaman bulunması, nitekim yapılan denetim ile de durumun tespit edildiği, sanıkların sigorta primlerini katılan kuruma yatırmış olması halinde, 5510 sayılı Kanunun 89. maddesince primlerin irat kaydedileceği, aynı kanunun 96. maddesince de yapılan sağlık harcamalarının da geri alınacağının düzenlenmiş olması, primlerin yatırılmamış olması halinde de katılan kurumun alacaklarını her zaman tahsil etme imkanının bulunması nedenleriyle katılan kurumun zararından da bahsedilemeyeceği, bu sebeplerle sanıklara atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla mahkemece verilen beraat hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan; katılan vekilinin sanıkların işyerinde çalışmadıklarının sabit olduğuna, beraat hükümlerinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 21/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.