Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/33012 Esas 2016/4888 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/33012
Karar No: 2016/4888
Karar Tarihi: 07.03.2016

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/33012 Esas 2016/4888 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde tır şoförü olarak çalışmış ve iş akdi davalı tarafından gerekçe gösterilmeden sonlandırılmıştır. Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının tahsili için davalıya karşı dava açmıştır. Davalı, davacının alkollü araç kullanması sebebiyle işine son verildiğini ve davacının iddialarının dayanaksız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir. Yerel mahkeme, davacının iş akdinin haklı neden olmadan feshedildiğini tespit ederek, kıdem ve ihbar tazminatı talepli ile hafta tatili ve genel tatil ücreti taleplerinin kabul edilmesine karar vermiştir. Ancak, ücret bordroları ile banka kayıtları arasında karşılaştırma yapılmadan bu taleplerin kabul edildiği tespit edilmiştir. Bu sebeple, karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, hükmün eksik inceleme ile verildiği ve bozulması gerektiği yönünde karar vermiştir.
Kanun maddeleri: İş Kanunu Madde 25, Madde 63, Madde 64, Madde 66

9. Hukuk Dairesi 2014/33012 E. , 2016/4888 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 24.01.2006 tarihinden itibaren davalı işyerinde çalışmaya başladığını, 31.05.2011 tarihine kadar tır şoförü olarak çalıştığını, davalı işverenlik tarafından hiçbir gerekçe gösterilmeden iş akdine son verilmiş olduğunu , tazminat ödemesinin yapılmadığını , 1.612,00 TL. net ücret ile çalıştığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının şirkete ait işyerinde 24.01.2006 tarihinde çalışmaya başladığını, 31.05.2011 tarihinde alkollü araç kullanması sebebi ile ehliyetinin alındığının öğrenilmesi üzerine çalışmasına son verildiğini, davacının taleplerinin zaman aşımına uğramış olduğunu davacının çalıştığı döneme ait tüm işçilik alacakları, fazla mesai, hafta tatil ücret alacaklarının ödenmiş olduğu davacının iddialarının dayanaksız olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverenin davacının iş akdini haklı neden olmaksızın feshettiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti taleplerinin kabulüne, fazla mesai ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı taraf, hafta tatili ve ulusal bayram-genel tatil çalışma karşılıklarının ödenmediğini iddia etmiştir.
Mahkemece bu taleplerin kabulüne karar verilmiş ise de; ücret bordrolarında yazılı “ tatil mesaisi- bayram mesaisi” tahakkukları ile dosyada yer alan banka kayıtları arasında karşılaştırma yaptırılmaksızın taleplerin kabulüne karar verildiği tespit edilmiştir.
Mahkemece yapılacak iş; ücret bordroları ile banka kayıtları arasında karşılaştırma yaptırılmak sureti ile her iki talep açısından yeniden bir değerlendirme yapmaktır. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup, hükmün açıklanan bu nedenle bozulması gerekmiştir. F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.