Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/81 Esas 2019/11619 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; müvekkilinin otobüste yolcu olarak bulunduğu esnada, otobüs sürücüsü dava dışı ..."ın direksiyon hakimiyetini kaybetmesi nedeni ile aracın devrildiğini ve müvekkilinin kaza neticesinde ağır şekilde yaralandığını, aracın davalılardan ...tarafından Zorunlu Karayolu Taşımacılık Mali Mesuliyet sigortası ile teminat altında olduğunu, davalılardan ... Sigorta A.Ş tarafından Karayolu Yolcu Taşımacılığı Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası ile teminat altında olduğunu, davalılardan ...den 100,00 TL, ... Sigorta A.Ş"den 100,00 TL olmak üzere fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile müvekkilinin sakatlık zararının kaza tarihinden itibaren işletilecek faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu"nun 27.06.2014 tarihli raporunda davacının trafik kazasına bağlı gelişen arızasının fonksiyonel araz bırakmadan iyileşmiş olduğu sürekli maluliyet tayinine mahal olmadığı belirlenmmekle, davacının davasını ispat edemediği kanaatine varılarak davanın reddine dair verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle davacının maluliyet durumuna ilişkin olarak düzenlenen Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu raporunun hükme esas alınmasında usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeni ile maluliyet tazminatı istemine ilişkindir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 13. maddesi “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla(yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2)Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez” hükmünü içermektedir. Somut olayda mahkemece davalı ... yönü ile karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince kabul ve red durumuna göre 100,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, karar verilmesi gerekirken 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de, anılan yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 3. bendinde geçen “1.500,00 TL” ibaresinin çıkartılarak yerine “100,00TL” ibaresinin yazılmasına ve bu şekli ile hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 05/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.