Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, bozma ilamına uyarak ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Yasanın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesi 1. fıkrası ile “iş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir.” düzenlemesi getirilmiş olup, 21. maddenin 4. fıkrası ise 3. kişilerin sorumluluğu" İş kazası, meslek hastalığı ve hastalık, üçüncü bir kişinin kusuru nedeniyle meydana gelmişse, sigortalıya ve hak sahiplerine yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısı, zarara sebep olan üçüncü kişilere ve şayet kusuru varsa bunları çalıştıranlara rücû edilir." şeklinde düzenlenmiştir.
İnceleme konusu davada; 07.05.2011 tarihinde geçirdiği trafik iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ile yapılan masraf ve ödemeler nedeniyle oluşan Kurum zararının tahsilinin talep edildiği, davanın kabulüne yönelik ilk kararın Dairemizin 08.03.2016 tarihli ilamı ile dosyada yeniden kusur incelemesi yaptırılması gerektiği, 6111 sayılı yasanın 59. Ve geçici 1. Maddesi gereğince tedavi giderlerinin talep edilemeyeceği yönünden bozulduğu, bozmadan sonra davacının 25.10.2017 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini arttırdığı, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda tedavi gideri talebinin reddine, gelir ve geçici iş göremezlik ödeneği yönünden davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Söz konusu kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 07.05.2018 tarihli ilamı ile işverenin kusurunun olup olmadığı yönünden yeniden kusur raporu alınması, dosyada 5510 sayılı yasanın 21/1-4 maddesi gereğince değerlendirme yapılması ve bozmadan sonra ıslah yapılamayacağının gözetilmesi yönlerinden bozulmuş olup, bozma ilamına uyularak mahkemece yeniden kusur raporu alınmış ve ilk talep gözetilerek hüküm kurulmuştur.
Somut dosyada alınan 22.02.2019 tarihli bilirkişi raporunda davalı işverenin ... Turz. San. Ve Tic. A.Ş."nin %20 oranında, davadışı ... Tur. ... Ltd. Şti. ve Erdoğan Turz. ... Ltd. Şti."nin ayrı ayrı %10 oranında, dava dışı sürücü ..."in %30 oranında, kazazede sigortalının %30 oranında kusurlu bulunduğu tespiti yapılmıştır. Dosyada ayrıca gerçek zarar hesabı yapılmış, gerçek zarar miktarı gelirden yüksek olduğu için gelir esas alınarak hesaplama yapılmıştır. Mahkemece kusur ve hesap raporları esas alınarak gelir yönünden 5510 sayılı yasanın 21/1-4 maddesi uyarınca değerlendirme yapılarak hüküm kurulması yerinde ise de; davacı Kurumun teselsüle dayalı talebi bulunmadığından geçici iş göremezlik ödeneği yönünden davalı işverenin kendi kusuru oranında sorumlu tutulması gerekmektedir. Bu itibarla bozma sonrası yapılan ıslah talebine de itibar edilemeyeceği gözetildiğinde, temyiz eden işverenin geçici iş göremezlik ödeneğinden dolayı %20 kusur oranında 938.29 TL"den sorumlu tutulup, ancak taleple bağlı kalınarak ilk talep edilen miktara hükmedilmemesi isabetsizdir.
Ayrıca mahkemece karar gerekçesinde tedavi giderlerine ilişkin talebin ise 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunun 98. Maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiğine yer verildiği halde, tedavi gideri yönünden hüküm kurulmaması yerinde değildir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu konuların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hükmün 1, 3 nolu fıkralarının silinerek yerine; "davanın kısmen kabulüne, 1)Tedavi gideri talebinin reddine, 6.576,43 TL kurum zararının gelirler yönünden onay, geçici iş göremezlik ödeneği yönünden ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizleriyle birlikte davalıdan tahsili ile davacı tarafa verilmesine,
3) Davacının yaptığı tebligat, bilirkişi ve posta giderlerinden oluşan toplam 2.430,00TL yargılama giderinin davanın kabul ve red oranına göre 1.215.00 TL nin davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine, kalan kısmının kendi üzerinde bırakılmasına, " fıkralarının yazılmasına,
Ayrıca hükme 5 nolu fıkra eklenmek suretiyle;
5) Hüküm tarihinde yürürlükte olan AAÜT göre belirlenen 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacı taraftan alınarak davalı tarafa verilmesine, " yazılmasına, ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 01.02.2021 gününde oybirliği ile karar verildi.