Güveni kötüye kullanma - suç eşyasının alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/6870 Esas 2016/969 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, suç eşyasının alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet (1- Sanık ..."ın 5237 sayılı TCK"nın 165/1, 62, 52/2-4, 50/1-a madde ve fıkrası uyarınca 3000 TL hapisten çevrilme adli para cezası ve 80 TL adli para cezası.
2- Sanık ..."ün 5237 Sayılı TCK"nın 155/1, 52/2, 53, 58 madde ve fıkrası uyarınca 6 ay hapis ve 100 TL adli para cezası.)


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in, katılan ..."in telefonunu arayarak satılık aracına alıcı olduğunu söylediği ve katılanın çalıştığı yere geldiği, burada bir süre aracı inceledikten sonra mülkiyeti diğer katılan ..."a ait olan aracı satın almaya karar verdiğini ancak aracı sanayideki ustalara göstereceğini söyleyerek aracı alıp iş yerinden ayrıldığı ve diğer sanık ... ile buluştuğu bu şekilde haksız olarak ele geçirdiğini de anlatarak söz konusu aracı elden çıkarmak üzere sanık ... ile anlaşıp aracı kamyona yükledikleri ve..."de oto tamircisi olarak çalışan dava dışı ... isimli şahsa sanık ... ile sattığı bu suretle sanık ..."in güveni kötüye kullanma, sanık ..."in ise suç eşyasını alma, kabul etme suçlarını işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda;
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Suç eşyasını alma kabul etme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesine gelince;
Sanık ..."in baştan beri aracı almak niyetinin bulunmamasına rağmen katılanı müşteri gibi arayıp, aracı satın alacakmış gibi davrandığı, katılanın iş yerinde aracı incelediği bu suretle baştan beri dolandırıcılık kastıyla hareket ettiğinin sanığın samimi ikrarı ve katılan tanık beyanlarından anlaşılması karşısında eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.