17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/26524 Karar No: 2018/944 Karar Tarihi: 05.02.2018
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/26524 Esas 2018/944 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü aldı. Mala zarar verme suçundan verilen 1.000 TL adli para cezası, kanunen temyize açık olmadığından, sanık müdafiinin temyiz talebi reddedildi. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak, mahkeme kararında TCK'nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadığı ve TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, sanık müdafiinin temyiz nedeni kabul edildi ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2015/26524 E. , 2018/944 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık ve müştekinin kovuşturma aşamasında alınan beyanlarında zararın giderildiğinin belirtilmesine rağmen hırsızlık suçu açısından TCK"nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, 2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 05.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.