Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1902 Esas 2017/4874 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1902
Karar No: 2017/4874
Karar Tarihi: 11.12.2017

Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1902 Esas 2017/4874 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasına çarptırılmasına karar verdi. Sanığın savunması reddedildi ve bozma talebi de kabul edilmedi. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal ettiği belirtildi. Ancak bu durum yeniden yargılama gerektirmediği için, karar fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm \"Anayasa Mahkemesinin iptal kararı gözetilerek 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine\" şeklinde değiştirildi. Kanun maddeleri ise TCK'nun 109/2, 109/3-b, 110, 62, 53. maddeleridir.
1. Ceza Dairesi         2017/1902 E.  ,  2017/4874 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
    HÜKÜM : TCK"nun 109/2, 109/3-b, 110, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası.


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’un, cebir, tehdit veya hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin, suça karışmadığına, atılı suçu işlemediğine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
    Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün, “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 11/12/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.