6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/9566 Esas 2014/3330 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/9566
Karar No: 2014/3330
Karar Tarihi: 17.02.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/9566 Esas 2014/3330 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 6136 sayılı yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etmek suçundan hükümlü bulunmuştur. Mahkeme, sanığın ceza süresini tamamlamasına kadar bazı haklarından yoksun bırakılması gerektiğine karar vermiştir. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 maddesi uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hakları da ceza süresi tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği dikkate alınmamıştır. Bu nedenle, hükümlerden 5237 sayılı Kanunun 53. maddesi uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine \"53. maddenin 3. fıkrası uyarınca; 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" hükmedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçu için ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 ve 3

8. Ceza Dairesi 2013/9566 E. , 2014/3330 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasında, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 17.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.