21. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/9438 Karar No: 2016/15599 Karar Tarihi: 26.12.2016
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/9438 Esas 2016/15599 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden dolayı manevi tazminat talep etmiştir. Ancak davacılar, davayı feragat ettirdikleri için mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Temyiz incelemesinde, davacılar tarafından ödenen harç hatalı hesaplanmıştır. Mahkeme bu hatayı düzelterek, düzeltilmiş şekilde hükmü onamıştır. Kararda Harçlar Kanunu'nun 22. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
21. Hukuk Dairesi 2016/9438 E. , 2016/15599 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, feragat nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Hükmün, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine, 2-Dava, iş kazası nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir. 492 sayılı Harçlar Kanunun 22.maddesinde davadan feragat veya davayı kabul veya sulh mahkemenin ilk celsesinde vuku bulursa karar ve ilam harcının üçte biri,daha sonra olursa üçte ikisinin alınacağı hükmüne yer verilmiştir. Nisbi karar ve ilam harcı ,konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda ,esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden alınır.Usule ilişkin nihai kararlarda ise karar ve ilam harcı maktudur. Temyiz incelemesine konu davada, davacılar 1.celseden önce mahkemeye başvurarak davadan feragat ettiklerini beyan etmiş ,mahkeme buna dayanarak davanın reddine karar vermiştir. O halde, maktu red harcının üçte birinin alınması gerekir. Mahkemece, bu husus göz önünde bulundurulmadan yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H..M.K.’nun 370/2 maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı harç yönünden düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının harca ilişkin (2 ) bendinin tümüyle silinerek yerine, "" Davanın açılması sırasında peşin yatırılan 380,15 TL harçtan Harçlar Kanununun 22. maddesine göre alınması gereken 9,25 TL maktu karar ve ilam harcının mahsubu ile Hazineye gelir kaydedilmesine , artan 370,10 TL nin istek halinde davacıya iadesine " rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacılara yükletilmesine, 26.12.2016 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.