Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/16741 Esas 2016/4818 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/10/2009 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklı rücuen alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/09/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ..., davalının kullandığı kamyonun içinde polis memurlarının bulunduğu ekip otosuna arkadan çarpmak suretiyle görev esnasında yaralanan dava dışı polis memurlarına 14/08/2009 tarihinde ödediği tazminatın ödeme tarihinden itibaren yasal faiz ile rücuen tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalının polis otosuna arkadan çarpmak suretiyle polis memurlarının yaralandığı, davanın kısmen kabulü ile 19.554,40 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, kabul edilen miktar üzerinden dava tarihi itibariyle faize karar verildiği anlaşılmaktadır. Davanın rücuen tazminat davası olması dikkate alınarak ödeme tarihinden itibaren yasal faize karar verilmesi gerekirken dava tarihinden itibaren yasal faize karar verilmiş olması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK"un 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “dava tarihinden“ sözcük dizisinin çıkarılarak yerine “14/08/2009 ödeme tarihinden” sözcük dizisinin yazılmasına, davalının tüm davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş şekli
ile ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalıya yükletilmesine 11/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.